Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010

12

Πήγε 12.
Γρήγορα στο κρεβάτι.
Το κεφάλι να ακουμπήσει στα σκεπάσματα. Αυτά που μυρίζουν τόσο όμορφα.
Το σώμα να βγει από το κουστούμι του. Αυτό που φοράς κάθε μέρα.
Προσευχή. Να πεις Ευχαριστώ για τη μέρα.
Να προλάβεις να ονειρευτείς ξύπνια. Να δεις αυτό που θα γίνεις επειδή ονειρεύτηκες.

12.
Τράβα το κορδονάκι από το μουσικό παιχνιδάκι που είχες στην κούνια μικρή.
Αναμνήσεις; Όχι. Μύρισε το Τώρα. Ή το Πρόσφατο Χθες. Και σκέψου το 'Αμεσο Αύριο.

Τι καιρό θα έχει αύριο;
Θα βρέξει; Να φορέσεις κάτι πιό ζεστό; Να πάρεις ομπρέλα;Να φτιάξεις την τσάντα σου από σήμερα ίσως; Να βρεις τι θα φορέσεις για να μην καθυστερήσεις το πρωί ψάχνοντας.
Αχ ποτέ δεν θα μάθεις. Τακτοποιείς και μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα το σκανταλιάρικο χάος σου σε φέρνει σε απόγνωση. Τακτοποιείς και μετά πάλι από την αρχή.

Αύριο η μέρα έχει φόρτο. Ευλογημένο φόρτο. Θα είναι από αυτές που θα σε αφήσουν ξέπνοη για να ρουφήξεις τις επόμενες ερχόμενες ελεύθερες ώρες σαν μιλσέικ σοκολάτα με μια καρφωμένη φράουλα στο καλαμάκι. Φρέσκια φράουλα όμως. Πρόσεξε μη φας και το κοτσάνι και κολήσει στα δόντια μετά και σου χαλάσει τη φαντασίωση.

12.
Ζεστάθηκε το νερό;
Με τι να πλυθείς απόψε; Άνοιξε τα μπουκάλια και μύρισε. Και ότι είναι πιό όμορφο για σήμερα. Κάθε στάλα νερού, άσε και μια έγνοια να φεύγει. Κοίτα πώς χωράει στο σιφόνι της μπανιέρας...Σαν τον υδράργυρο φεύγει, γλυστράει. Άφησε τη να φύγει.
Και το σφουγγάρι, τι ωραία σχήματα που κάνει με τη σαπουνάδα πάνω σου. Ό,τι θέλεις να δεις.

12.
Βάλε το νανούρισμα και πάμε.

Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2010

Δύο

Αγαπημένο μου Blog για σκέψου...
Δύο χρόνια μετά εγώ κι εσύ
Πόσα χτυπήματα στο πληκτρολόγιο;

Πόσα πουλιά κάθησαν στους ώμους φίλων και τους ψιθύρισαν τα λόγια μας,
και πόσα μας γύρισαν πίσω το Μήνυμα;

Σε δυό χρόνια με σειρά τυχαία και μη, χωρίς να μπορώ να ξεχωρίσω, γραπτά που αγάπησα, γραπτά που έδωσα και πήρα, ώρες μικρές, νυχτερινές και παράξενες, παραμορφωτικές σκιές στους τοίχους του μέσα μου και υγρά μάτια από αυτά που έφταναν από Εκεί Έξω στο Εδώ Μέσα.

Λέω λοιπόν να κάνουμε ένα πάρτυ.
Να καλέσουμε όλους τους επισκέπτες-φίλους της μπλογκόσφαιρας και να τους δώσουμε από μια στολή. Απόκριες δεν έχουμε; Ή μήπως πάντα φοράμε και από μια στολή, έχουμε ένα ρόλο; Ναι, σίγουρα, ιδίως για όσους δεν έχουμε γνωρίσει από κοντά, υπάρχει πάντα αυτή η φανταστική φιγούρα στο μυαλό που πολύ άνετα θα συμμετείχε σε ένα πάρτυ. Μπορεί να μην της αρέσει η στολή που θα της δωσουμε, αλλά πάλι, θα μας την κάνει τη χάρη γιατί έχουμε γενέθλια, έτσι δεν είναι;!


Θα καλέσουμε την
Mpinelikomistress που πρόσφατα άλλαξε και έγινε Mistress Hyde.
Θα είναι οπωσδήποτε ντυμένη με ρούχο εποχής, μαύρο κρινολίνο, βέλο και δαντελένια μαύρα γάντια. Και οπωσδήποτε μέσα στη φούστα της θα κρύβει ένα μικρό στιλέτο. Για όσους δεν προσέξουν και παραφερθούν, για όσους δεν σεβαστούν το θρόισμα από το φουστάνι της ή έστω για να ξέρει ότι υπάρχει. Θα είχε και τη σπάθα της μαζί, αλλά φοβάται μήπως το πάτωμα είναι τσιμεντένιο και της σπάσει αντί να καρφωθεί θεαματικά μπροστά της στην περίπτωση που κάποιος της ρίξει το γάντι για μονομαχία. Με το στιλέτο μια χαρά θα τα καταφέρει.

Θα έρθει και ο Orion delta.
Θα είναι ντυμένος Αλχημιστής. Η ρόμπα του θα έχει αστερισμούς, το γένι του θα είναι μακρύ και άσπρο και θα τονίζει τα φωτεινά μάτια του που θα είναι πάντα έτοιμα να δώσουν την απάντηση. Η ίδια η απάντηση δεν θα είναι εύκολη και θα είναι ακόμα πιό δύσκολη και για τον ίδιο να τη δώσει, αλλά έτσι δεν είναι οι σοφοί; Μπαίνοντας θα βγάλει το καπέλο του και λίγη από την αστερόσκονη που κουβαλάει θα σκορπιστεί γύρω μας χαρίζοντας μας μια στιγμιαία βροχή μικροσκοπικών μετεωριτών. Κάπως σαν αυτά τα στικ που ανάβουμε στα γενέθλια και πετούν πολλές σπίθες γεμάτες φως. Και θα υποκλιθεί με νόημα.

Ακριβώς μετά από τον Οrion θα έρθει και η Μorgana.
Aυτή θα είναι ντυμένη μάγισσα. Με τη γυάλινη σφαίρα της, το ελαφρύ πάτημά της και με μακρυά σγουρά μαύρα μαλλιά. Με τα μαγικά της φίλτρα. Που θα ανοίξει ένα μπουκαλάκι και θα ξεχυθεί από μέσα του η Ευφορία και η Καλή διάθεση. Και θα φτιάξουν ένα σύννεφο πάνω από τα κεφάλια μας, σαν ασπίδα σε οποιοδηποτε κακό.

Φυσικά θα είναι και ο Greg.
Ντυμένος με κουστούμι από τα 1920, με τιράντες και μαλακό καπέλο. Θα μπει ήσυχα, θα κοιτάξει το χώρο σιωπηλά, θα σκεφτεί χιλιάδες πράγματα για τους καλεσμένους και τον εαυτό του και θα ψάξει την εκθαμβωτική ξανθιά, που για κοίτα να δεις πώς μοιάζει στη Μαντόνα, να την κεράσει ένα ποτό από αυτά που απαγορεύονταν στην εποχή του αλλά εκείνος κατάφερε να τα βρει. Και δεν θα βαρεθεί. Γιατί θα είναι ένα από τα πάρτυ που θα του αρέσουν.

Και θα 'ρθει και η ΙΖΑ.
Θα φοράει ένα μακρύ λευκό φόρεμα και ένα ψάθινο καπέλο. Σανδάλια στα πόδια και χαμόγελο στο πρόσωπο. Ντυμένη Κοντά Στο Καλοκαίρι. Και θα φέρει παρέα της τη Βάσω και τον Λευτεράκη. Και πολλά πλάσματα που δημιούργησε σε ένα βαλιτσάκι που θα φαίνεται μικρό μα σαν ανοίξει θα είναι ένας κόσμος ολόκληρος γεμάτος κατασκευές, ομορφιά.

Και η Margo θα είναι εκεί.
Με τα χέρια γεμάτα χρώματα από όσα ζωγραφίζει. Με μια φόρμα γεμάτη πινελιές. Με καπελάκι ζωγράφου. Και στο ένα χέρι θα έχει φωτογραφίες της θάλασσας. Στο άλλο ένα μπουκέτο αρμύρες. Και ένας γλάρος από το Νησί θα κάθεται στον ώμο της. Αλλά δεν θα είναι Πειρατής. Και με τα δυό της μάτια θα μας γελάει και θα ετοιμάζεται να μας ζωγραφίσει.

Kαι θα 'ναι εκεί και ο Κρύος. Ντυμένος μίστερ
V. Δεν θα βγάλει τη μάσκα του παρά μόνο στο τέλος της βραδυάς και πάλι ίσως. Δεν το έχει αποφασίσει ακόμα. Ως τότε θα κυκλοφορεί ανάμεσά μας και θα μουρμουρίζει Remember, remember the fifth of November,The gunpowder treason and plot,I see no reason Why the gunpowder treason Should ever be forgot.


Η Make My Day θα έρθει ντυμένη Τρελλός του Βασιλιά.
Σαν άλλος Γούντι Άλλεν, με τη στολή γεμάτη κουδουνάκια θα χοροπηδάει ανάμεσά μας και θα μας κάνει να σκεφτόμαστε και να γελάμε και ενώ γελάμε να ξανασκεφτόμαστε και ενώ ξανασκεφτόμαστε να χορεύουμε και να χαιρόμαστε τη ζωή.Και θα μοιράζει και αθώες σφαλιάρες. Και κανείς δεν θα θυμώνει γιατί δεν θα την προλαβαίνει!

Η Κayadesinger θα έρθει καβάλα σε ένα ποδήλατο.
Ντυμένη εποχής του Swing-τι άλλο;! Οπωσδήποτε με ένα λουλούδι στα μαλλιά, με πουκάμισο μπλε ελεκτρίκ, φουρό φουστίτσα, κοντά καλτσάκια και παπούτσια μπλε. Θα μας χαμογελάσει όλων και θα αρχίσει να κινείται ανάμεσα στον κόσμο.Όμως ξαφνικά τα παπούτσια θα αυτονομηθούν και θα την πάρουν από την ομήγυρη. Είναι που θα ακούγεται το Bei Mir Bist Du Schon και τα Παπούτσια έχουν μάθει πια καλά τα βήματα. Και δεν επιτρέπουν να περάσει τραγούδι χωρίς χορό!

Με ποδήλατο θα έρθει και ο Πεταλάκης.
Θα ξεκαβαλήσει όλο χάρη, θα το διπλώσει στα δύο (σπαστό δεν είπαμε;) για να μην πιάνει χώρο και θα μας καλησπερίσει με χάρη. Μα θα φοράει εκείνο το καταπληκτικό ροζ κουστούμι που φορούσε στην παράσταση της Ιζαντόρα-When She Danced! Και θα κάνει τις χιλιάδες γκριμάτσες του. Ναι,και θα μας κυνηγάει όλους! Αχ, άτακτε Ιταλέ Πρέσβη που δεν είσαι Πρέσβης!

Την ίδια περίπου στιγμή θα σκάσει και ο κυρ- Γελαδερός.
Τι άλλο θα μπορούσε να φοράει από στολή αγελάδας; Μάλιστα στα τέσσερα πόδια του (!) θα φοράει γαλότσες, όπως στην ταινία top secret. Και θα αφήνει πίσω του συντρίμμια με ένα κούνημα της ουράς!

Σε ένα τεράστιο κουκούλι από βαμβάκι θα έρθει η Μy dreamy cloud.
Με ένα τεράστιο χαμόγελο, βέβαια. Θα προσπαθεί σκληρά να μην ρίξει κάτω τα τραπεζάκια από το εκτόπισμα που θα έχει η στολή της, αλλά τα ποτήρια με το νερό που θα παρασέρνει θα δημιουργήσουν βροχή. Οι καλεσμένοι θα ανοίξουν τις ομπρέλες και θα επικρατήσει χάος καθώς αυτές θα πιαστούν στα μαλλιά και στα ρούχα πολλών από το πάρτυ. Όλοι θα μαζευτούν κάτω από ένα υπόστεγο και, αναγκαστικά, θα γνωριστούν καλύτερα. Και φυσικά η υπαίτια θα χαμογελάει περισσότερο από ποτέ.

Δεν ξέρω γιατί αλλά είμαι σίγουρη ότι ο basnia θα σκάσει καβάλα σε ένα άσπρο άλογο.
Θα φοράει στολή ιππότη, από αυτές με τις περίτεχνες πανοπλίες. Θα κάνει λίγη φασαρία καθώς ξεπεζεύει-τόσο μέταλλο τι να το κάνεις-και ως εκ θαύματος κάτω από τη στολή θα ξεπεταχτεί ο σκύλος του, ο Μόμπυ! Ο Μόμπυ θα φοράει στολή αστροναύτη και θα μας εξομολογηθεί ότι πολλές νύχτες έχει δώσει ιδέες στον κύριό του για τα υπέροχα που γράφει. Εμείς δεν θα τον πιστέψουμε. Αλλά θα του χαϊδέψουμε το κεφάλι με συγκατάβαση, μέχρι ο φίλος του-αφεντικό να βολέψει κάπου την περικεφαλαία και να πιεί ένα ποτό. Το άλογο δεν ξέρω τι θα το κάνει. Μπορεί να το καβαλήσει κανένας καλεσμένος και να πάει καμιά βόλτα.

Η Όλα Θα Πάνε Καλά θα έρθει με το Σωτηράκη .
Θα κρατάει κρασί, λουλούδια και προφιτερόλ.Ο Σωτηράκης, ως σοβαρός γάτος, θα φρίξει αρχικά με το Μομπυ και θα αρχίσει ένα κυνηγητό χωρίς προηγούμενο. Η Όλα θα πάνε καλά θα τους φωνάξει ότι ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ! αλλά αυτοί θα συνεχίσουν ανενόχλητοι να παίζουν ανεβαίνοντας κυριολεκτικά όπου βρουν μέχρι που στη σκηνή θα μπει ο Maximus και θα επιβάλει την τάξη με μόνο το μυστηριακό μαύρο χρώμα του και την ήρεμη αύρα που τον περιβάλλει. Κατα ένα μυστήριο τρόπο θα επικρατήσει ειρήνη και όλα θα ρέουν καλά.

O Happy Pepper θα καταφθάσει για να ξαναζωντανέψει τα πράγματα.
Διαλέγει να ντυθεί Μαμαλάκης και μαζί με την Crispy που έχει ντυθεί Στέλιος Παρλιάρος αρχίζουν τα μαγειρέματα γιατί τελοσπάντων ήρθε η ώρα να φάμε και κάτι τις μετά από τόση ώρα αναμονής. Εννοείται ότι όλοι μαζεύομαστε και ακούμε τις αφηγήσεις του Happy Pepper-Μαμαλάκη σαν υπνωτισμένοι και ήδη μεθυσμένοι από τη μυρωδιά των μπισκότων αμυγδάλου της Crispy. Και εννοείται ότι ο Μόμπυ, ο Σωτηράκης και ο Μάξιμους έχουν ανέβει στη ζούλα στα πιάτα που αχνίζουν και κλέβουν μεζεδάκια και υπέροχα μπισκότα κάτω από τη μύτη μας.

Και τότε έρχονται ο Τyler και ο Leviathan να μας προτείνουν να δουμε και καμιά ταινία. Υπάρχει αντίδραση στην αρχή αλλά Ντυμένοι Χοντρός και Λιγνός κάνουν κόλπα και μας πείθουν εύκολα. Άλλωστε πολλοί θέλουν να ρίξουν έναν υπνάκο στα κρυφά τώρα που θα χαμηλώσουν τα φώτα. Νομίζουν βέβαια ότι θα κοιμηθούν...Γιατί ο Χοντρός και ο Λιγνός διαλέγουν το Χορό των Βρυκολάκων για να ανάψουν τα αίματα και να καλύψουν όλα τα γούστα, ακόμη και αυτά του Συλλέκτη Τρελλών Αναμνήσεων ,που εμφανίζεται ντυμένος με βελούδινο κουστούμι και μπαστούνι με ασημένια λαβή και στέκει σιωπηλός στο ημίφως.

Την ησυχία όμως αποφασίζει να σπάσει ο Prokopis Doukas συνεννοημένος με τον Κύριο του Σπιτιού με Τα Παράξενα.
Ντυμένοι με άφρο περούκες και με καλυμένο το ένα μάτι ( ο ένας το δεξί και ο άλλο το αριστερό, μη με ρωτήσετε ποιός είχε ποιό, κυνηγούσα τα γατόσκυλα εκείνη την ώρα) αποφασίζουν να κουρσέψουν τα decks του πάρτυ και αρχίζουν να μας σφυροκοπούν αλύπητα με χορευτικές μουσικές. Ηey mister dj, put a record on I wanna dance with my baby! αναφωνούμε και αρχίζει το γλέντι.

Και κάπου εκεί, ανάμεσα στο ασταμάτητο κομφετί που, όπως πολύ όμορφα έγραψε ο κύριος Μαμαλάκης, χώνεται αδιάκριτα και στην πιό κρυφή τσέπη του είναι μας,ενώ στα μαλλιά μας έχουν μπλεχτεί σερπαντίνες και χρυσόσκονες,ενώ το κρασί, η βροχή, το μυστήριο, οι μουσικές ρέουν ασταμάτητες, ενώ σκύλοι και γάτες κυνηγιούνται χαρούμενα ή μη, δεν έχει σημασία πια, ενώ χορεύτριες όπως η Dorothy βηματίζουν ανάλαφρα στην πίστα, Πεταλούδες με φτερά σκέψεων μαύρα και πορτοκαλί, όπως η Vany πεταρίζουν το βλέμμα τους από τον έναν στον άλλον μας, βλέπω όλους αυτούς που διάβασα μέσα σ' αυτά τα δύο χρόνια και που αλλάξαμε σκέψεις και στιγμές πίσω από μια οθόνη (Ποδηλάτρη,Seagazing, Ground Control To Major Tom,Moodygirl,Ioulita,Tsalapeteinos,Red Nights,Riski,Elf,Manitaraki,Raven,Νηρηίδα,Moύτρος,
Senorita,Jofroid,Brain Candy,Λιθοξόος,Εύα και τόσοι άλλοι που ίσως ξεχνάω)τους βλέπω να χαμογελούν με στολές ή μη και τότε είναι που παραδοσιακά σκάνε τα πυροτεχνήματα και ακούγεται το ομαδικό "ωωωωωωου" "ουάουουου" ή απλώς "όπα" και τότε είναι που θέλω να τους πω ευχαριστώ για τα μπλογκ τους και να τους πει ευχαριστώ και το δικό μου το μπλογκ ακόμη και για το ένα σχόλιο που μπορεί να άφησαν ή να μην άφησαν, σημασία έχει ότι πέρασαν από εδώ και περάσαμε κι εμείς από εκεί και έγινε το Ταξίδι και τώρα γίνεται και ο Χορός και θα συνεχιστεί.

Ευχαριστώ.
Ευχαριστούμε.

Και ήρθε η ώρα της τούρτας!