Σάββατο 31 Ιουλίου 2010

Dark Is Not The Night



...και ξαφνικά χθες βράδυ, ενώ ήμουν ντυμένη με λευκά και πράσινα, κι ένας φούξια ιβίσκος είχε προσγειωθεί στα μαλλιά μου, βγήκαν από την ντουλάπα τα δαντελένια μαύρα γάντια μου... οι μαύρες κάλτσες... τα απλά μου μαύρα φορέματα,οι μεγαλύτεροι ηλιακοί συλλέκτες... και μου θύμησαν το φως που έχουν μαζέψει και αντανακλούν πάνω μου όποτε νοιώθω ότι στερεύω από ενέργεια...

...σαν να άνοιξε μια τρύπα στο χωροχρόνο και να χώθηκα με ευγνωμοσύνη μέσα ... κι ήταν ζεστά και φιλόξενα σκοτεινά...χωρίς απαιτήσεις, χωρίς πρέπει, χωρίς να προσέχω ποιά είμαι και γιατί είμαι... και ο Χορός, ασταμάτητος... δύο ώρες χωρίς διακοπή... ντυμένη αταίριαστα, αλλά τι σημασία είχε; ήμουν εκεί από όπου ουσιαστικά ποτέ δεν έφυγα...ήμουν Σπίτι...

...και όπως τότε που ατένισα το γαλάζιο της ήρεμης φιλόξενης θάλασσας του Ιούλη με τους ήχους αυτής της σκοτεινής μουσικής και βρήκα το χαμένο σε παρενθέσεις εαυτό μου, έτσι και χθες κατάλαβα ότι το πραγματικό Κάστρο είναι μέσα μου...και δεν έχει καμία κερκόπορτα για όσα εγώ δεν επιθυμώ...

Και έκλεισε ο κύκλος.
Έτσι απλά.



Και Ευχαριστώ.



Κυριακή 25 Ιουλίου 2010

Καιρός διακοπών




Έχει περάσει καιρός...και σαν ο καιρός αυτός να έτρεξε νερό πάνω σε καυτές πέτρες και να εξατμίστηκε.

Έχουν περάσει γεγονότα,πρόσωπα..
Κι από αυτά, μερικά ξεθώριασαν ανεπανόρθωτα...κι άλλα, την ίδια στιγμή, έκαναν τα χρώματά τους τόσο έντονα, που κάθε που βλέπω το πρωινό μπλε του ουρανού, το πολύ καθαρό και όμορφο, σκάνε κι αυτά στη μέρα μου σαν λουλούδια.


Η θάλασσα για μιά ακόμη χρονιά άνοιξε την αγκαλιά της και με κάθε βουτιά λέει μυστικά. Όπως το να μην εμπιστεύομαι ανθρώπους που παίζουν παιχνίδια με τις ψυχές άλλων ανθρώπων. Και να κοιτάζω πάντα στο βάθος, όχι στην επιφάνεια...

Η ζέστη, το καλοκαίρι, αυτός ο αιώνιος ήλιος, που κόντρα σε όσα μπορεί να λέμε, λάμπει πάντα εκεί πάνω, ρίχνει φως στις σκοτεινές πλευρές, τις δικές μου και όλων. Και βλέπω...

Το μόνο που θέλω, για την ώρα, είναι ένα καλό καρπούζι, μια σκιά και μια ήσυχη θάλασσα να σκάει στα πόδια μου...
Και αυτό το μοναδικό τραγούδι της θάλασσας...



Είναι Καλοκαίρι,
Kαιρός διακοπών.