Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

Ευχές


Tα παράξενα Χριστούγεννα του 2010 μόλις πέρασαν.

Σε μια πόλη με φωτάκια και καθόλου εορταστική ατμόσφαιρα, με σκοτάδι πολύ γύρω μου, με επιθυμίες εγκλωβισμένες στα κουτιά των συνθηκών. Με τον απόηχο των τραγουδιών των παιδιών κόντρα σε οικονομική κρίση και κρίση αξιών και νευρική κρίση να τριγυρίζει στο μυαλό μου, σαν να κοιμήθηκα και να μην ξύπνησα ποτέ και να ζω σε ένα όνειρο που μπλέκεται τόσο επικίνδυνα με την πραγματικότητα που οι μορφές είναι τρομακτικές και θαυμάσιες και στις δύο διαστάσεις.


Δεκέμβριος και σαν να έχουμε κλειστεί σε κουτιά δώρων κι εμείς και να περιμένουμε κάτω από το στολισμένο δέντρο των καιρών να έρθει ο δικαιούχος να μας παραλάβει. Το μήνυμα έχει πάει στον δικαιούχο αλλά με τις απεργίες, τις καθυστερήσεις, το χάος αυτός σαν να κωλύεται. Η επικοινωνία είναι δύσκολη αλλά τόσο ευτυχώς υπαρκτή, την νοιώθουμε σαν μια άρρωστη άνοιξη που δεν λέει να γίνει καλοκαίρι και χτυπιέται σαν ήχος σε δωμάτιο άδειο και κάπως επιστρέφει και όλο επιστρέφει. Δεν κάνει κρύο αλλά δεν έχει και ζέστη κι η υγρασία του χειμώνα ταξιδεύει τα μηνύματα του ενός στον άλλον με κάποια όχι ευλάβεια, όχι προσήλωση, όχι απελπισία. Το βλέμμα μένει να μιλήσει αλλά κι αυτό κάπου σκαλώνει.

Ναι, είναι δύσκολα. Για όλους. Το ξέρουμε. Το βλέπουμε. Δεν υπάρχει περίπτωση να μπορέσουμε να το αγνοήσουμε. Δεν είναι τα χρήματα που λείπουν. Είναι που η Ελπίδα κάπου έχει κρυφτεί και οι περισσότεροι δεν ξέρουν πια να παίζουν κρυφτό. Γιατί απλά, ξέχασαν να είναι παιδιά...

Ευχές εκ των υστέρων πιάνουν;
Τα δώρα που δεν τα δώσαμε την παραμονή των Χριστουγέννων μετράνε;
Γιατί όχι; Πού πάει η αγάπη όταν αργεί;

Ας βγει το περιτύλιγμα, ας ανοίξω το κουτί..

Γι' αυτά τα Χριστούγεννα που πέρασαν λοιπόν και τις ημέρες που μένουν πριν το 2010 σκορπιστεί στον άνεμο σαν χαρτάκια φθηνού ημερολογίου τοίχου οι ευχές μου..

Ο καθένας εκεί έξω να έχει στην Ψυχή του Ένα Φως που ποτέ δεν σβήνει.
Να μην το αφήσει να σβήσει, ακόμα και αν ξεκουραστεί για λίγο.

Και το Παιδί μέσα μας να παίζει αέναα και να τραγουδάει πάντα τα κάλαντα των Χριστουγέννων της ζωής.




Καθυστερημένα Χρόνια Πολλά σε Όλους...


και για την Πρωτοχρονιά ελπίζω να είμαι στην ώρα μου!







Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010

Regrets



Loin très loin du monde
Où rien ne meurt jamais
J´ai fait ce long,
Ce doux voyage,

Nos âmes se confondent
Aux neiges éternelles
L´amour cachait
Son vrai visage

Oh viens, ne sois plus sage
Après tout qu´importe
Je sais la menace
Des amours mortes

Gardons l´innocence
Et l´insouciance
De nos jeux d´antan, troublants.

N´aie pas de regret
Fais moi confiance, et penses
A tous les no way
L´indifférence des sens
N´aie pas des regret
Fais la promesse, tu sais que
L´hiver et l´automne n´ont pu s´aimer

Debout la tête ivre
Des rêves suspendus
Je bois à nos amours
Infirmes

Au vent que je devine
Nos lèvres éperdues
S´offrent des noces
Clandestines

N´ouvre pas la porte
Tu sais le piège
De tous les remords
De l´anathème

Je me fous des saisons
Viens je t´emmène
Là, où dorment ceux qui s´aiment.

N´aie pas...
Viens ce soir
De regret
Viens me voir
Fais moi confiance, et penses
A tous...
Viens t'asseoir
Les no way
Près de moi
L´indifférence des sens
N´aie pas...
L'aube est là
De regret
Reste là
Fais la promesse, tu sais que
Je te promets
L´hiver et l´automne
D'être là
N´ont pu s´aimer
Pour l'éternité

Far, far from the world,
Where nothing ever dies
I had this long
This sweet journey

Our souls are now merging
At the eternal snow
Love was hiding
Its real face

Oh come stop behaving
Does it really matter
I do know the threat
Of the old flames

Let's keep the innocence
And the heedless
Of yesteryear stirring games

Oh don't feel regret
And also trust me, and think
To all the "no way"
To the indifference of senses
Oh don't feel regret
And also promise, you know that
Winter could never love autumn

Letting suspending dreams
Go up into my head
I drink to our disabled
Loves
In the wind that I guess
Our such frantic lips
Treat them to secret
Wedding

Don't open the door
Cause you know the trap
Of all the remorses
Of the anathema

I don't mind about seasons
Come I'll lead you
Where the lovers use to sleep

Oh don't [Come tonight]
Feel regret [And see me]
And also trust me, and think
To all [Come and sit]
The "no way" [Close to me]
The indifference of senses
Oh don't [Dawn is there]
Feel regret [Stay here]
And promise me, you know that [I promise you]
Winter could never [To be there]
Love autumn [At all eternity]


Μερικά τραγούδια τα αγαπάς από το πρώτο άκουσμα. Κι αν τα χάσεις, σε ξαναβρίσκουν αυτά...