Aγαπημένοι μου Archive
γιατί δεν θυμάμαι πότε σας πρωτοείπα "αγαπημένους";Να ήταν κάπου στο καλοκαίρι του 2006;
Και άραγε έχει καμιά σημασία, τώρα, στο έτος 2010, όταν εσείς κυκλοφορήσατε το πρώτο σας άλμπουμ σύμφωνα με την ελληνική wikipedia το 1996; Μάλλον όχι.
Αγαπημένοι μου Archive,
λοιπόν προχθές ήρθα στη συναυλία σας. Εκεί στο θέατρο Badminton με άλλους 2500 σας είδα να βγαίνετε μαυροντυμένοι και οι δέκα (!) για να μου τραγουδήσετε κάποια από τα μοναδικά σας τραγούδια.
Σε μερικά συγκινήθηκα. Σε άλλα χόρεψα. Σε κάποια δυστυχώς βαρέθηκα.
Με πάγωσε o απίστευτα δυνατός κλιματισμός του χώρου, με εξόργισε η καφρίλα μερικών που δεν εννοούν να καταλάβουν ότι δεν είμαστε υποχρεωμένοι πλέον να ανεχόμαστε το τσιγάρο τους και κυρίως την φύση του Ελληνάρα που κρύβουν μέσα τους, με ταξίδεψε ο εξαιρετικός ήχος, με προβλημάτισε η τιμή του εισιτηρίου, με άγγιξε ο κόσμος που τραγουδούσε, για κάποιες στιγμές με συνεπήρε η ατμόσφαιρα.
Αλλά...
Πριν δύο χρόνια περίπου, σε έναν πιό μικρό, παρεΐστικο σχεδόν χώρο, στο Κύτταρο, είχα την τύχη να παρακολουθήσω ένα μοναδικό live με κόστος στο ένα τέταρτο σχεδόν της τιμής του εισιτηρίου της συναυλίας σας. Με συμμετοχές από ελληνικά συγκροτήματα οι Μητέρα Φάλαινα Τυφλή, οι εξαιρετικοί Τransistor και ως κορυφαίο όνομα ο Graig Walker. Ο τραγουδιστής σας που άφησε την μπάντα το 2004. Αυτός ο συμπαθέστατος και απλός κοκκινοτρίχης με το ντροπαλό χαμόγελο και την απίστευτη φωνή.
Θυμάμαι ακόμα τη στιγμή που τραγούδησε το Again.
Όλες οι λέξεις με το στερητικό άλφα,αυτές που τις χρησιμοποιούν μερικοί επιτήδειοι στις μικρές αγγελίες για να μπαίνουν πρώτοι πρώτοι ακόμα και αν οι υπηρεσίες τους δεν ξεκινούν από το γράμμα άλφα, αυτές που τελευταίως χρησιμοποιούνται και για κάποιου τύπου χιούμορ, δεν ήταν ικανές για να περιγράψουν την άνεση με την οποία τραγούδησε ο άνθρωπος αυτός το συγκεκριμένο τραγούδι: Αβασάνιστα, αβάδιστα, άφοβα μα όχι άφωνα, απίστευτα.
Και με τρία άλφα στην αρχή της κάθε λέξης.Δεν θυμάμαι κι εγώ πιά, για πόση ώρα έμειναν σηκωμένες οι τρίχες μου όλες από την φωνή και την ερμηνεία. Και όλα αυτά χωρίς το δικό σας ανθρώπινο δυναμικό, χωρίς τα εφέ και χωρίς τον τόσο κόσμο να επευφημεί...
Η σύγκριση με την ερμηνεία που δώσατε στο Again στο φινάλε της συναυλίας αναπόφευκτα έβγαλε νικητή τον αποχωρήσαντα. Όσο κι αν προσπάθησε ο τωρινός ερμηνευτής, όσο και αν χτυπήθηκε, όσο και αν έδωσε, έφτασε κάτω μόνο η προσπάθεια. Όχι το μεγαλείο...
Πραγματικά, δεν θέλω να μειώσω την εμφάνισή σας προχθές. Ήταν τίμια. Τραγουδήσατε για δύο και κάτι ώρες, συμπεριλάβατε το πολυαγαπημένο μου Lights, ήσασταν αρκετά ζεστοί και προσπαθήσατε ειλικρινά.
Αλλά γράφω γιατί προβληματίστηκα
Τελικά αξίζει να συνεχίζουν μερικά συγκροτήματα όταν μέλη-κλειδιά τους, όπως ο κεντρικός τραγουδιστής ή έστω ο καλύτερος τραγουδιστής τους αφήνει το γκρουπ;
Ή μήπως ο μετασχηματισμός είναι απαραίτητος γιατί το όνομα που έχει ιστορία έχει και μεγάλο βάρος;
Ειλικρινά δική σας,
Κρυολογημένη Με Αβάσταχτο Συνάχι.
Υ.Γ. Χίλια ευχαριστώ στον Κ. για την πρόσκληση και την Mistress Hyde για την ιδέα των λέξεων με στερητικό άλφα.
γιατί δεν θυμάμαι πότε σας πρωτοείπα "αγαπημένους";Να ήταν κάπου στο καλοκαίρι του 2006;
Και άραγε έχει καμιά σημασία, τώρα, στο έτος 2010, όταν εσείς κυκλοφορήσατε το πρώτο σας άλμπουμ σύμφωνα με την ελληνική wikipedia το 1996; Μάλλον όχι.
Αγαπημένοι μου Archive,
λοιπόν προχθές ήρθα στη συναυλία σας. Εκεί στο θέατρο Badminton με άλλους 2500 σας είδα να βγαίνετε μαυροντυμένοι και οι δέκα (!) για να μου τραγουδήσετε κάποια από τα μοναδικά σας τραγούδια.
Σε μερικά συγκινήθηκα. Σε άλλα χόρεψα. Σε κάποια δυστυχώς βαρέθηκα.
Με πάγωσε o απίστευτα δυνατός κλιματισμός του χώρου, με εξόργισε η καφρίλα μερικών που δεν εννοούν να καταλάβουν ότι δεν είμαστε υποχρεωμένοι πλέον να ανεχόμαστε το τσιγάρο τους και κυρίως την φύση του Ελληνάρα που κρύβουν μέσα τους, με ταξίδεψε ο εξαιρετικός ήχος, με προβλημάτισε η τιμή του εισιτηρίου, με άγγιξε ο κόσμος που τραγουδούσε, για κάποιες στιγμές με συνεπήρε η ατμόσφαιρα.
Αλλά...
Πριν δύο χρόνια περίπου, σε έναν πιό μικρό, παρεΐστικο σχεδόν χώρο, στο Κύτταρο, είχα την τύχη να παρακολουθήσω ένα μοναδικό live με κόστος στο ένα τέταρτο σχεδόν της τιμής του εισιτηρίου της συναυλίας σας. Με συμμετοχές από ελληνικά συγκροτήματα οι Μητέρα Φάλαινα Τυφλή, οι εξαιρετικοί Τransistor και ως κορυφαίο όνομα ο Graig Walker. Ο τραγουδιστής σας που άφησε την μπάντα το 2004. Αυτός ο συμπαθέστατος και απλός κοκκινοτρίχης με το ντροπαλό χαμόγελο και την απίστευτη φωνή.
Θυμάμαι ακόμα τη στιγμή που τραγούδησε το Again.
Όλες οι λέξεις με το στερητικό άλφα,αυτές που τις χρησιμοποιούν μερικοί επιτήδειοι στις μικρές αγγελίες για να μπαίνουν πρώτοι πρώτοι ακόμα και αν οι υπηρεσίες τους δεν ξεκινούν από το γράμμα άλφα, αυτές που τελευταίως χρησιμοποιούνται και για κάποιου τύπου χιούμορ, δεν ήταν ικανές για να περιγράψουν την άνεση με την οποία τραγούδησε ο άνθρωπος αυτός το συγκεκριμένο τραγούδι: Αβασάνιστα, αβάδιστα, άφοβα μα όχι άφωνα, απίστευτα.
Και με τρία άλφα στην αρχή της κάθε λέξης.Δεν θυμάμαι κι εγώ πιά, για πόση ώρα έμειναν σηκωμένες οι τρίχες μου όλες από την φωνή και την ερμηνεία. Και όλα αυτά χωρίς το δικό σας ανθρώπινο δυναμικό, χωρίς τα εφέ και χωρίς τον τόσο κόσμο να επευφημεί...
Η σύγκριση με την ερμηνεία που δώσατε στο Again στο φινάλε της συναυλίας αναπόφευκτα έβγαλε νικητή τον αποχωρήσαντα. Όσο κι αν προσπάθησε ο τωρινός ερμηνευτής, όσο και αν χτυπήθηκε, όσο και αν έδωσε, έφτασε κάτω μόνο η προσπάθεια. Όχι το μεγαλείο...
Πραγματικά, δεν θέλω να μειώσω την εμφάνισή σας προχθές. Ήταν τίμια. Τραγουδήσατε για δύο και κάτι ώρες, συμπεριλάβατε το πολυαγαπημένο μου Lights, ήσασταν αρκετά ζεστοί και προσπαθήσατε ειλικρινά.
Αλλά γράφω γιατί προβληματίστηκα
Τελικά αξίζει να συνεχίζουν μερικά συγκροτήματα όταν μέλη-κλειδιά τους, όπως ο κεντρικός τραγουδιστής ή έστω ο καλύτερος τραγουδιστής τους αφήνει το γκρουπ;
Ή μήπως ο μετασχηματισμός είναι απαραίτητος γιατί το όνομα που έχει ιστορία έχει και μεγάλο βάρος;
Ειλικρινά δική σας,
Κρυολογημένη Με Αβάσταχτο Συνάχι.
Υ.Γ. Χίλια ευχαριστώ στον Κ. για την πρόσκληση και την Mistress Hyde για την ιδέα των λέξεων με στερητικό άλφα.