Ιούλιος

καλοκαίρι πάνω από την πόλη-air condition στάζουν-air condition αγοράζονται-ακόμη δεν πήρα ένα και οι ανεμιστήρες θα καούν από την υπερλειτουργία-

αέρας που κυκλοφορεί σαν ξένος στο σπίτι μου, ζεστός,παράξενος,ευπρόσδεκτος-κάθε ημέρα είναι ευπρόσδεκτη γιατί με φέρνει κοντύτερα στη θάλασσα, εκεί που σκάει το κύμα-

ο ήχος του κύματος είναι ο πάγος που απομένει στο πλαστικό ποτήρι του latte μου:κουνάω το ποτήρι και ακούγεται σαν βότσαλα που τα παρασύρει το κύμα-

μια φαντασίωση μόνο σε απομακρύνει από τη ζέστη της Αθήνας, όπου άνθρωποι φωνάζουν, παραπατούν, εκνευρίζονται, πηγαίνουν αργά και εκνευρίζουν άλλους, πηγαίνουν γρήγορα και δημιουργούν άγχος σε άλλους-κι όμως, το καλοκαίρι στην Αθήνα έχει τη δική του γεύση, σχεδόν το νοσταλγώ όταν δεν το έχω-μουσικές στον αέρα, μπύρες στις πλατείες, σκυλιά βαριανασένουν με τη γλώσσα έξω και με ήρεμο βλέμμα, γάτες προσεγγίζουν τους θαμώνες στα ταβερνάκια του κέντρου για τα προς το ζην, παλιά έπιπλα γραφείων περιμένουν μεταποιητές που θα τα κάνουν "vintage" δίπλα στους κάδους σκουπιδιών-

χρώματα στις βιτρίνες, σανδάλια και σαγιονάρες στα πόδια των γυναικών, γυαλιά καθρέφτες που βλέπεις τον εαυτό σου -"πώς είμαι έτσι Θέε μου", αρώματα και εκπτώσεις-η προσδοκία της εγκατάλειψης της πόλης δίνει χρώμα στην πόλη-


κιαυτή, όπως όλες οι γυναίκες, όταν εγκαταλειφθεί, γίνεται κούκλα-