Τετάρτη 15 Απριλίου 2009

Μεγάλη Τετάρτη Απόγευμα


'Ετσι όπως σκάει ο Ήλιος πίσω από τα σύννεφα,
δειλός, χλωμός και αισθαντικός,
κι όλα γυαλίζουν μετά τη Βροχή,
όπως τα βότσαλα που είναι πολύτιμες πέτρες με το φιλί της θάλασσας

έτσι ανοίγω τα μάτια μου σ' αυτήν την Μεγάλη Τετάρτη,
σχεδόν νοσταλγώντας την κολόνια λεμόνι
που αλείφουν τις εικόνες οι κυρίες της εκκλησίας
,
σχεδόν αποζητώντας την παράξενη κοινή μοναξιά όσων εκκλησιάζονται

και τον ήχο από τις ψαλμωδίες που θα μας φέρει στο Πάσχα.


Κι η ψυχή πετάει πάνω από τους Πάγους

ακούγοντας τα πουλιά
που βγήκαν να χαιρετίσουν με τη σειρά τους
το Βασιλιά Απογευματινό Ήλιο,


ακούγοντας ξανά και ξανά και ξανά το τρυφερό αυτό κομμάτι
πού όσες φορές κι αν παίξει
μιλάει στην ψυχή μου



2 σχόλια:

moutro είπε...

Καλή ανάσταση γοργονίτσα μου και καλά να περάσεις ότι κι αν κάνεις. Smouts

mermyblue είπε...

καλή ανάσταση και στους δύο σας να περάσετε τέλεια ανάμεσα σε αγαπημένα πρόσωπα και να φορτίσετε μπαταρίες
φιλιά πολλά!