Αγαπημένοι Μου Άνθρωποι

Αγαπημένοι Μου Άνθρωποι
Λουλούδια στον κήπο μου
Αρώματα στη ζωή μου
Αστέρια στο τούνελ μου
Δροσερά χέρια στο καιγόμενο μέτωπό μου

Κάθε ρυτίδα, κάθε έκφραση, κάθε ματιά
Σας,
Νότες στο πεντάγραμμό μου

Η Αύρα, το άγγιγμα και η φωνή
Σας
Το Πέρασμα στο φως


Αγαπημένοι Μου Άνθρωποι
σταθήκατε πάνω από την κούνια μου
καθώς διαμαρτυρόμουν με άναρθρες κραυγές,
με μπουκώσατε με φρουτόκρεμες για να μεγαλώσω
μια μέρα να γράψω για εσάς,
μου κρατήσατε το χέρι να περάσουμε το δρόμο,
μου φιλήσατε τα μαλλιά
και η ενέργειά σας γειώθηκε μέσα από μένα,
μου δώσατε τα ρίγη σας
για να χορέψω στο ρυθμό τους

Αγαπημένοι Μου Άνθρωποι
στο Μοίρασμα των όσων έχω μέσα μου
στο Γέλιο που θα αντηχούσε ξερό σε άδειο δωμάτιο
αν δεν ήμασταν μια χορωδία από χαρές και λύπες
και πίκρες και σιωπές και φωνές και αναχωρήσεις και αφίξεις

Αγαπημένοι Μου Άνθρωποι
όπου και αν είστε
και αν ήρθατε,
και αν φύγατε,
και αν υπάρχετε
-πάντα θα υπάρχετε-
στις γιορτές τις τυπικές
στις γιορτές που γιορτάζω μόνο μέσα μου

Σας παίρνω μαζί, όπως κάνατε κι εσείς
και πάμε Ταξίδι

Αγαπημένοι μου άνθρωποι
είστε Δωμάτια στην καρδιά μου
και φτιάχνετε το τεράστιο σπίτι του μέσα μου,
αυτό που μια μέρα τα παράθυρα θα ξεχαρβαλωθούν
και θα χτυπούν με τον Άνεμο
Και όλοι θα ρωτούν "κατοικείται;"

Κι εμείς θα ξέρουμε
Ναι
Όλοι εμείς, σε μια αέναη συνωμοσία
θα γυρνάμε ευτυχισμένα στοιχειωμένοι
κρατώντας ο ένας τον άλλον
και κανένας κανέναν


Και την Τρίτη Ημέρα
θα Αναστηθούμε
Και θα είναι Πάσχα