Παρασκευή 24 Απριλίου 2009

Ο Μεγάλος Μου Αδελφός




Κάτω από το κρεβάτι σου, ακούγοντας την ρυθμική σου ανάσα, νοιώθω ότι τίποτα δεν με φοβίζει. Κοιμάσαι βαριά και δεν με ακούς που περπατάω στις μύτες μέχρι να χωθώ εκεί. Με παίρνει κι εμένα ο ύπνος στο πάτωμα.

Κι όταν δεν είσαι εκεί, τρυπώνω στο δωμάτιο και χαζεύω τους δίσκους σου, όλοι υπογεγραμμένοι με ένα σύμπλεγμα γραμμάτων και αριθμημένοι. Κοιτάζω με περίεργα μάτια τα λιγοστά ενθύμιά σου στη βιβλιοθήκη, την αφίσα της Λίβερπουλ στον τοίχο και το κασκόλ της ομάδας. Με προσοχή, ανοίγω και τα συρτάρια του γραφείου σου...να βρω κι εκεί τους μικρούς σου θησαυρούς.

Ανάμνηση θολή σαν ασπρόμαυρη υπερφωτισμένη φωτογραφία. Ήρθες να με πάρεις από το σχολείο. Με πηγαίνεις στις κούνιες. Τρώμε τυρόπιτα. Με κρατάς και νοιώθω το παιδικό μου χέρι να χάνεται στην παλάμη σου. Είσαι τόσο ψηλός...


Περπατάς πάνω κάτω το δωμάτιο,πάνω-κάτω, πάνω-κάτω και δεν μιλάς. Στο πικ απ που παίζει το Fools Overture των Supertramp. Γλιστράω στο δωμάτιο, αθόρυβα. Με βλέπεις αλλά δεν μιλάς. Σαν να μην υπάρχω. Η μουσική είναι ονειρική και δίπλα σου νοιώθω ηρεμία. Παίρνω την κούκλα μου και κάθομαι στη γωνία χωρίς να αρθώνω λέξη. Με κοιτάς και χαμογελάς. "Άκου" μου λες, "αυτός που μιλάει στο κομμάτι είναι ο Ουίνστον Τσώρτσιλ, ο πρωθυπουργός της Βρετανίας στο Β Παγκόσμιο Πόλεμο".
Και οι δίσκοι αλλάζουν ο ένας μετά τον άλλον. Supertramp, Pink Floyd, Barkley James Harvest, Moody Blues, Pavlov's Dog, Genesis. Μου δείχνεις τα πλάσματα στο Trick of the tail: τη μάγισσα που φυλακίζει τη Χιονάτη στον καθρέφτη και την δείχνει με το φρικιαστικό, κοκκαλιασμένο δάχτυλό της, τον τρελό φεγγαράνθρωπο, τον ληστή που του πέφτει το πιστόλι, την νοσοκόμα, τον τραγοπόδαρο...Τα πλάσματα ζωντανεύουν στο μυαλό μου και γινόμαστε φίλοι.
Το πικ απ παίζει τώρα το Τime των Pink Floyd και ζαρώνω στη γωνία. Με φοβίζουν τα ρολόγια της αρχής, με φοβίζει ο ήχος, με τρομάζει το ίδιο το τραγούδι. Μου λες ότι είναι από τα μεγαλύτερα άλμπουμ που έχουν κυκλοφορήσει. Δεν τολμάω να πω ότι φοβάμαι. Έρχεται στο δωμάτιο ο Γατούλης, ο κανελί γάτος μας και τον παίρνω αγκαλιά. Τον σφίγγω και αρχίζει τα γουργουρητά ευγνωμονώντας. Δεν φοβάμαι πια τόσο.


Και όταν δεν είσαι σπίτι, παίρνω τους δίσκους κρυφά. Ακούω Mad Man Moon. Ακούω The Actor. Και περπατάω σαν κι εσένα πάνω-κάτω, πάνω-κάτω...Έτσι θα πρέπει να ακούνε μουσική...Μεγαλώνω μαζί τους.


Είναι μερικές φορές που στη ζωή δεν καταλαβαίνουμε ότι βρισκόμαστε μπροστά σε κάτι σημαδιακό. Τα σημάδια δεν τα διαβάζουμε για καλή μας τύχη ή κάνουμε ότι δεν ξέρουμε γράμματα.Δεν συνειδητοποίησα πότε ακριβώς είχες αρχίσει να φεύγεις. Μάλλον οι σπουδές σου στο εξωτερικό ήταν...και μετά η δουλειά...και τελευταίος ο γάμος.

Οι δίσκοι έφυγαν σχεδόν με φορτωτική όταν παντρεύτηκες και μετακόμισες.

Πρόσφατα μου είπες ότι μάλλον θα τους διώξεις. Σου πιάνουν χώρο και άλλωστε δεν θέλεις να τους ακούς και να γυρνάς πίσω. Σε καταπονεί το παρελθόν.

Σκέφτηκα όλες αυτές τις όμορφες εικόνες, μουσικές, στιγμές. Το γάτο μου. Το τότε μου, το τότε μας.Και σου είπα: Εγώ. Εγώ τους θέλω. Αν είναι να τους δώσεις, σε μένα. Δεν έχω πικ απ, αλλά δεν έχει σημασία, θα πάρω. Δεν ξέρω πότε και αν θα τους ακούω. Ξέρω ότι θα έχω ένα αληθινό κομμάτι από το παρελθόν μου στα χέρια. Θα ξαναβρώ τον Τρελλό Φεγγαράνθρωπο. Και την Κακιά Μάγισσα.




Μέχρι τώρα δεν τους "έδιωξες".



Στον δεύτερο όροφο του νέου Μετρόπολις νοιώθω τόσο παράξενα όταν συναντώ όλα αυτά που άκουγα μικρή.Ψάχνω το Trick of the Tail αλλά δεν το βρίσκω. Οι μουσικές αναμνήσεις σε φέρνουν στο μυαλό μου και σκέφτομαι να θυμηθώ να σου πω πόσο σε αγαπάω και πόσο σε ευχαριστώ για όλα αυτά.

Σηκώνω το τηλέφωνο...


10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

τυχερος ο αδελφος σου.πολυ όμορφο κείμενο.

Γ.
καλό σου βράδυ

mermyblue είπε...

τύχη είναι να αγαπιώμαστε και να αγαπάμε
καλό βράδυ

Prince Of The City είπε...

Μή τολμήσει να τζάσει τους δίσκους θα τον φάω ζωντανό πες του!!!!

Ανώνυμος είπε...

Κι εγώ μέσα! Πες του πως άμα διώξει τους δίσκους, θα πάμε να τον δείρουμε όλοι μαζί ομαδικώς!
Και μετά, αφού έχει τελειώσει το μαλλιοτράβηγμα μπορούμε όλοι μαζί να κάτσουμε να ακούσουμε όλη τη δισκοθήκη.

Να αγαπιέστε πάντα εύχομαι. Από μακριά, από κοντά, δεν έχει σημασία.

Το πικάπ μου στη διάθεσή μας μαντάμ, για όποτε γουστάρετε.

mermyblue είπε...

καλημέρα σας και στους δύο

μέχρι κ εγώ τον πλακώνω αν κάνει κανένα αστείο... μιλάμε για πολύ μεγάλη δισκοθήκη με δίσκους που πολλοί το πιθανότερο να είναι και σπάνιοι...

Μπινέλ, θα το κανονίσουμε το θέμα για δίσκο πάρτυ (κάπου έχω καταχωνιάσει κ εγώ τους λιγους δικούς μου, κάτι Ζαν Μισέλ Ζαρ, κάτι Ρόυ ΄Ορμπισον, ό,τι να ναι! :D)και άσχετο, το μέηλ με τη συλλογή το έλαβες;

Dreamy Cloud είπε...

Είναι υπέροχο που έχεις κρατήσει τέτοιες μνήμες και ήχους απο τα παιδικά σου χρόνια και που όλα αυτά σε συνδέουν με τον αδελφό σου.. Τους δίσκους και πικαπ να μην έχεις εννοείται πως πρέπει να τους κρατήσεις!!Φιλάκια πολλά και καλή εβδομάδα προκαταβολικά!!!

mermyblue είπε...

dreamy
ναι έτσι αισθάνομαι κ εγώ...τυχερή


καλημέρα, καλή εβδομάδα και με το καλό να έρθει και ο Μάιος :)

IZA είπε...

Πέρασα κι εγώ από το blog σου κι έριξα μια ματιά. Μου αρέσει πολύ ο τρόπος που γράφεις. `Εχεις μια άμεση κι ευαίσθητη γραφή.

mermyblue είπε...

καλώς ήρθες IZA
εγώ παρακολουθώ το δικό σου καιρό :)

χαίρομαι που σου αρέσει η γραφή και ελπίζω να τα λέμε

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα καλή μου. Όχι δεν έλαβα κάποιο mail, πάω να μαστιγώσω τον Gi Gaga γιατί υποτίθεται πως είναι η γραμματέας μου και μου τα προωθεί όλα...
Θα φάει πολύ ξύλο το γλυκό μου λέμε...