Τετάρτη 10 Ιουνίου 2009

Μετεκλογικά



Δεν έχω ποτέ καταλάβει γιατί η Έμπνευση πιάνεται από το χέρι της Νύστας, της Μουσικής και του Άγχους που σε φορτώνει η τυχόν δουλειά. Πάντως, νυχοπατεί μέσα μου ακριβώς τότε που είμαι σε μια θολή κατάσταση μεταξύ ύπαρξης και άλλης διάστασης που φέρνει ο Ύπνος και επιτακτικά με κρατάει καρφωμένη στην όχι και τόσο ανατομική καρέκλα που έχω επιλέξει για τον υπολογιστή του γραφείου, μέχρι να γράψω.

Βρισκόμαστε μερικές ημέρες μετά τις εκλογές, που δεν έδωσαν τίποτα νέο σε αυτόν τον τόπο, όπως ήταν και το αναμενόμενο, πλην ίσως ότι ήταν οι μόνες που το άρωμα αντηλιακού καρύδα πλημμύρισε πολλά εκλογικά κέντρα, ιδίως αυτά του υπόλοιπου Αττικής που ήταν κοντά σε θάλασσα. Πράσινη από ζήλια έδινα υπογεγραμμένο και σφραγισμένο φάκελο σε κοπέλες με
κοκκινισμένες πλάτες, φουστανάκια θαλάσσης και φαρδιά μαντήλια στο κεφάλι. Μετά, κοκκίνιζα κι εγώ, αλλά από ντροπή καθώς η εσωτερική φωνή του Συνειδητού Ψηφοφόρου που όσο απελπισμένος και αν ήταν διεκδικούσε την ύπαρξή του, μου θύμιζε ότι έτσι και αλλιώς θα πήγαινα να ψηφίσω ανεξάρτητα αν θα είχα επιλεχθεί για να δουλέψω αυτήν την Κυριακή.

Η εναλλαγή των χρωμάτων επάνω μου δεν βοήθησε πολύ στις ατελείωτες ώρες ζέστης και κούρασης, εκεί που έπρεπε να στέκω Αμερόληπτη και Με Το Μάτι Γαρίδα (αλήθεια, από πού βγήκε αυτό το "μάτι Γαρίδα";) μην μου φύγει φάκελος και αλλοιωθεί το ήδη αλλοιωμένο από την αποχή και την αμφισβήτιση των παραδοσιακών αξιών- σαν αλλαντικό εκτός ψυγείου-εκλογικό αποτέλεσμα. Ενδεχομένως η πολυχρωμία μου να συνέβαλε στο να μείνουν τρία από τα οκτώ μέλη της τυχερής κληρωθείσας εφορευτικής επιτροπής, που φοβήθηκαν μην αλλάξω και τρίτο χρώμα και βοήθησαν στην ομαλή διεξαγωγή της διαδικασίας, στην αρχή με χλιαρές διαμαρτυρίες και στη συνέχεια με συγκινητική προθυμία.

Πόση καφεΐνη κατανάλωσα εκείνη την Μεγάλη Μακριά Ημέρα; Τον καφέ που χτύπησα χαράματα στο σπίτι και τον πήρα μαζί μου σε πλαστικό ποτήρι και δύο ή τρια από τα νεροζούμια που ο Δήμος είχε την ευγενή καλοσύνη να μας προσφέρει κατά τις 10. Και μετά, τον ευλογημένο φρέντο που κέρασε παιδί της εφορευτικής και κατάπια κυριολεκτικά γύρω στις 6.

Και πόσους ανθρώπους είδα...σε πολλά σχήματα, με πολλά χρώματα, με τον καθένα με την προσωπική του ιστορία που λες και διάβαζα στον τρόπο που έριχνε τον φάκελο στην κάλπη. Άλλους επίμονους, να πετούν την ταυτότητά τους στο τραπέζι πριν τους φωνάξουν, άλλους σαν μαθητές να περιμένουν τη σειρά τους υπομονετικά έξω από την αίθουσα . Κάθε ηλικίας, με χαμόγελο οι περισσότεροι, καλαμπούρια ανάμικτα με απογοήτευση και προβληματισμό για το "πού πάμε επιτέλους" και ελάχιστους στην τσίτα, έτοιμους να επιτεθούν σε εμάς ψάχνοντας επιτέλους κάποιον να τα ψάλλουν.

Τη συνδρομή μας τη χρειάστηκαν μόνο δύο.
Ο ένας, ηλικιωμένος με εμφανή τα σημάδια άνοιας, συνοδευόμενος από την αριστοκρατική σύζυγό του που κρατούσε ένα ψηφοδέλτιο μεγάλου κόμματος στο χέρι και τον δασκάλευε. "Ξέρεις τι θα ψηφίσεις!" τελευταία κουβέντα της γυναίκας του πριν τραβήξουμε την κουρτίνα, αλλά καθώς αποδείχτηκε ή ο κύριος έκανε την συζυγική επανάστασή του ή είχε φτάσει στο απώτατο όριο φιλοσοφίας που θεωρούσε όλα τα κόμματα το ίδιο.Έβγαλε σχεδόν στην τύχη δύο ψηφοδέλτια και είπε "βάλε ένα από αυτά", που φυσικά, δεν είχαν καμία σχέση με το ψηφοδέλτιο της κυρίας του.Και ο δεύτερος, ηλικιωμένος βορειοηπειρώτης που ασκούσε τα εκλογικά του καθήκοντα πρώτη φορά, καλοντυμένος και πασιχαρής, βγήκε από το παραβάν με ένα μάτσο ψηφοδέλτια στο χέρι με σαφή πρόθεση να τα ρίξει όλα στην κάλπη.Συνειδητοποιήσαμε τότε ότι, απλά, για εκείνον η Κάλπη ήταν η μεγάλη σακούλα σκουπιδιών στο παραβάν...Πώς να του εξηγήσουμε ότι κατά κάποιον τρόπο η άποψή του αυτή να είχε και σαφές πολιτικό μήνυμα...Ψαρέψαμε τον φάκελο και τον έριξε με δόξα και τιμή στην διάφανη, επίσημη Κάλπη...

Μετρώντας πόσοι πήγαν για Μπάνιο,κόντευα να ξεχάσω το όνομά μου από τόσες ώρες συνεχούς εγρήγορσης, εικόνων και παραστάσεων.Πόσοι άραγε ήξεραν γιατί ήρθαν και έριξαν ό,τι έριξαν στην Κάλπη; Έκρυβα δύσκολα έκπληξη, περιέργεια, οργή, αυθόρμητο νευρικό γέλιο και αγανάκτηση με όσα καταμετρήθηκαν μετά. Ένα από τα Άκυρα ήταν διαφημιστικό φυλλάδιο πιτσαρίας.Το άλλο, ψηφοδέλτιο του κυβερνώντος κόμματος σκισμένο σχεδόν σαν σεμεδάκι της γιαγιάς. Τέσσερα λευκά. Και μετά, πληθώρα προτιμήσεων. Από μεγάλα κόμματα μέχρι κάποια που δεν ήξερα καν ότι υπήρχαν.

Τελειώσαμε γρήγορα.
Προσπάθησα να μην συγκινηθώ που πιθανότατα δεν θα ξαναέβλεπα την εφορευτική επιτροπή, την ευγενική εκλογική αντιπρόσωπο-καθηγήτρια αγγλικών, τη μόνη γυναίκα στο εκλογικό τμήμα εκτός από μένα, την συμπαθητική και ζεστή τάξη που πέρασα ένα 15ωρο από την ζωή μου, σκεπτόμενη πόσο παράξενα δένεσαι υπό δύσκολες συνθήκες με άλλους ανθρώπους που δεν τους ξέρεις καν...Οι φάκελοι συγκεντρώθηκαν, τα ψηφοδέλτια μαζεύτηκαν και η αυλαία αυτής της παράστασης έπεσε. Η τάξη της πρώτης δημοτικού έμεινε με ένα σωρό εκλογικά σκουπίδια και με έναν ελαφρύ εκλογικό σάκο ξεκίνησα για τη συνέχεια του Γολγοθά.

Με το 1 ευρώ και 60 λεπτά που δικαιολόγησε το Υπουργείο Οικονομικών για τις μετακινήσεις μέσα στο λεκανοπέδιο, τροφοδότησα με βενζίνη το αμάξι και ξεκίνησα για Συγγρού 80-88. Εκεί που κάποιος Μέγας Οργανωτικός Εγκέφαλος, από αυτούς που έχουν πάει μπροστά τη χώρα, θεώρησε ότι πρέπει να συγκεντρωθούν όλοι οι δικαστικοί αντιπρόσωποι της Αττικής (δηλαδή Α και Β Αθηνών, Υπόλοιπο Αττικής, Α και Β Πειραιά) μετά το τέλος της εκλογικής διαδικασίας για να παραδώσουν ένα ρημαδιασμένο πρακτικό. Ο δρόμος φράκαρε από το Σύνταγμα από τις χιλιάδες των ταλαίπωρων που προσπαθούσαν να προσεγγίσουν το σημείο (το οποίο ήταν δίπλα στον σταθμό Συγγρού Φιξ, απλά κανένας δεν μας ενημέρωσε γι΄αυτό) και τα νεύρα μας έγιναν σαν το σεμεδάκι που έβαλε ο ανώνυμος διαμαρτυρόμενος ψηφοφόρος στον φάκελό του. Η Ευελπίδων που παραδόθηκε ο σάκος μου φάνηκε παιχνίδι μετά από αυτό...

Στο σπίτι πιά, παραδόθηκα σε έναν βαθύ ύπνο χωρίς όνειρα. Οι εικόνες και τα βιώματα της ημέρας σαν να διαλύθηκαν σε βαρύ ηρεμιστικό που εμπότισε κάθε κύτταρο του κορμιού μου. 12 ώρες μετά ξύπνησα από τα επίμονα νιαουρίσματα της Τερέζας, αναρωτούμενη γιατί πονούσε όλο μου το κορμί και ποιός ήταν αυτός που με έδειρε. Και τότε ξεπήδησε στο μυαλό μου η χαμογελαστή εικόνα του βορειοηπειρώτη με τα έντονα γαλανά γελαστά μάτια και κατάλαβα ότι είχα για μιά ακόμη φορά την ευτυχία να δουλέψω για τις εκλογές.

Το ίδιο βράδυ, μετά το τελευταίο μάθημα σύγχρονου στη Σχολή, μετά από πολύ καιρό άφησα αρκετό αλκοόλ
να ρεύσει μέσα μου. Σαν ταξιδιάρικο δηλητήριο συνδυάστηκε με την βιολογική κούραση και την ψυχική χαρά της Πανσελήνου, των έντονων εικόνων του διημέρου, της πρόβας και της καλής παρέας και με έφερε να σκέφτομαι ότι ο Χρόνος στέκεται και εμείς περνάμε. Και έκανα την ευχή ότι περνάμε τουλάχιστον Χορεύοντας.


Υ.Γ. 1. Οι ανωτέρω εξελίξεις δεν με άφησαν να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Raven, την Margo και την Dreamycloud για το βραβείο που μου απένειμαν, και ήταν και το πρώτο μου, αλλά κυρίως για αυτά που έγραψαν ... το λέω λοιπόν τώρα...και με τη σειρά μου το δίνω και εγώ σε πέντε + ένα αγαπημένα blogs που δεν χάνω ανάρτησή τους...

Μpinel, φανατική σου αναγνώστρια εδώ! Γιατί η δική σου φαντασία, ψυχή και σκέψη δίνει χρώμα στο μαύρο που προτιμάς και το κάνει ακόμα πιό έντονο.

Maximus, για την ευγένεια που αποπνέει το δικό σου μαύρο. Ευγένεια, τρυφερότητα, ιδιαιτερότητα.

Ωρίων Δέλτα, γιατί ότι και να κάνεις, όσο μαύρο και να ρίξεις, το χρώμα σου είναι το μπλε. Και τα ταξίδια που κάνεις σε αυτό πάντα μαγικά.

Ευρυνόμη, γιατί η Φαντασία είναι το δικό σου Άρμα. Και μας στέλνεις στο γαλαξία σου.

Tσαλαπετεινέ, γιατί τα φτερά σου όταν ανοίγουν κρύβουν εκπλήξεις. Και υπέροχα χρώματα.

Dreamy, γιατί καταφέρνεις να δίνεις την ψυχή σου σε κάθε ανάρτηση




Υ.Γ.2 Γιώργο και Πέτρο, ευχαριστώ για τη βοήθεια και την υπομονή στις Εκλογές. Χωρίς εσάς τα πράγματα θα ήταν πολύ δυσκολότερα.:)





17 σχόλια:

Prince Of The City είπε...

Κι η μερα που ψηφισα εγω, χαλια ητανε!!!

:(

Ανώνυμος είπε...

Κι εκεί που λες, που έχεις πάρει ένα καφέ, είσαι στο γραφείο και γράφεις στα αποτέτοια σου τον προϊστάμενο για να διαβάσεις την νέα ανάρτηση της mermy, και χαίρεσαι το κείμενο με το πρώτο τσιγαράκι της ημέρας, διαβάζεις την τελευταία παράγραφο και σε πιάνουν τα ζουμιά. Μπορεί να φταίει η ζέστη. Μπορεί να φταίνε οι ορμόνες μου. Μπορεί να φταίει πως εδώ μέσα "γνωρίσα" τόσο ωραίους και ευαίσθητους ανθρώπους, όσο δεν έχω γνωρίσει προσωπικά. Και ξαφνικά τα "σκατά" που έχεις φάει κατά καιρούς, δεν έχουν καμία σημασία. Χαμογελάς, τραβάς μια τζούρα καφέ και λες πως σήμερα είναι μια όμορφη μέρα.
Σε ευχαριστώ :-)

mermyblue είπε...

@Prince,
η ζέστη δυσκολεύει τα πράγματα και εκείνη την ημέρα είχε μπόλικη... θέλει θάλασσα και άμεσα... προσωπικά ελπίζω το ΣΚ να την επισκεφτώ
καλημέρα!

@Mpinel
είναι μυστήριο πώς, αλλά ναι, εδώ μέσα υπάρχει μια επικοινωνία άλλου τύπου,ενδεχομένως και ουσιαστικότερη από αυτές "εκεί έξω". Και με πολλούς από εσάς την έχουμε πετύχει :). Αυτό είναι παραπάνω από ευχάριστο!
Καλημερούδια και καλό καλοκαίρι να έχουμε!

maximus είπε...

Ενδιαφέρουσα εμπειρία λοιπόν. Δεν παραγγέλνατε πίτσα από το φυλλάδιο; Όσο για τον παππού, τόσοι και τόσες που ψήφισαν σαν να είχαν άνοια, άλλος ένας...

Με κακομαθαίνετε! Δεύτερο βραβείο; Έχει ιδιαιτερότητα το ιστολόγιό μου; Τα έχω χαμένα. Ευχαριστώ πολύ και θα προσπαθώ να ανταποκρίνομαι στις απαιτήσεις σας πιο συχνά. Ευχαριστώ επίσης το γάτο μου γιατί σε αυτόν οφείλω την ύπαρξη του μαύρου μπλογκ Maximus και δεν ευχαριστώ την μαμά μου, τον μπαμπά ούτε κανέναν άλλο συγγενή και φίλο γιατί βαριούνται να διαβάσουν τις αναρτήσεις μου.

Καλό απόγευμα :-)

Raven είπε...

Έχεις δει μάτι γαρίδας; Πεταχτό, μαύρο και γουρλωμένο όσο δεν πάει... :)

Είμαι σίγουρη, πως την ημέρα που ήσουν στις εκλογές, ήσουν πολύ πολύ ευτυχισμένη. Και από ότι περιγράφεις, πέρασες καταπληκτικά!

Άντε σε κάτι χρονάκια πάλι :Ρ

Φιλιά

Margo είπε...

Πρέπει να ήταν οι πιο βαρετές εκλογές ειδικά για τις επιτροπές. Μπόρα ήταν και πέρασε όμως το Σαββατοκύριακο έρχεται.. καλές βουτιές:)

mermyblue είπε...

@Maximus
και ιδιαιτερότητα έχετε και τρυφερότητα έχετε και μοναδικότητα και όλα σε -ότητα (καλά μου έρχονται μόνο :Ρ )

Πίτσα δεν παραγγείλαμε γιατί μας έφερε ο Δήμος κατά τις 3 κοτόπουλο έξι μερίδες (η μερίδα για πουλί βέβαια, αλλά έφαγα και μερικών που δεν ήθελαν). Όσο για την άνοια, σαν να έχεις δίκιο...

(να ρωτήσω, ο πληθυντικός είναι απαραίτητος; γιατί αρχίζω και ψαρώνω σαν γοργόνα που είμαι...)

@ Raven
τώρα που το λες, η γαρίδα έχει ματάρες...μας πώς δεν τις είχα προσέξει τόσο καιρό;

Όσο για τις εκλογές, ναι,υπέροχα περάσαμε. Δυστυχισμένη δεν ήμουν, είναι από τις πτυχές αυτής της δουλειάς που διασκεδάζω, όταν υπάρχουν καλές συνθήκες ;) απλά αυτή τη φορά κουράστηκα λίγο παραπάνω από τη ζέστη

@ Margo
ήταν καταδίκη αυτό το άρωμα αντιηλιακού και τα φουστανάκια θαλάσσης...πίκραααα και καταδίκη.
Αλλά ναι, ακολουθεί ΠΣΚΔΤ που ελπίζω να περάσω καλά και έχω ενθουσιαστεί στη σκέψη!
καλές βουτιές και σε εσάς τυχεροι!

k είπε...

Ήσουν κι εσύ λοιπόν ένας από τους τυχερούς! Τέλος κι αυτό το πανηγύρι! Το σκιτσάκι στις κλασσικές σελίδες αναφοράς ακριβώς στο ζουμι!

Κάτι πήρε το μάτι μου για την παρασταση που συμμετέχεις... Θα με ενημερώσεεις για ώρες και μέρες;

mermyblue είπε...

kayadesigner
το σκιτσάκι είναι από σφραγιδάκια που βρήκα στο γραφείο της δασκάλας και που προφανώς τα είχε σαν "ανταμοιβή" στα καλά παιδάκια της τάξης :)

όσο για την παράσταση είναι ερασιτεχνική, μην φανταστείς μεγαλεία...

αν θέλεις δώσε μου ένα email να σου πω λεπτομέρειες

Dreamy Cloud είπε...

Τα πέρασες καλά πάντως απ'ότι φαίνεται, αν εξαιρέσεις την κούραση!! Καλές βουτιές αυτό το σαββατοκύριακο σου εύχομαι και σε ευχαριστώ πολύ για το βραβείο.Μάκια πολλά!!!!

Sinnerman είπε...

την στιγμη που κλεινουν τα ματια μας, εκει που το μυαλο αδειαζει απο τις ποταπωδεις εννοιες μας, τοτε η εμπνευση αναλαμβανει τα ηνια για σκεψεις εκτος των συνόρων της συνείδησης μας.
Καλη σας ημέρα και καλη σταδιοδρομια στους ευρωβουλευτες.λεμε τωρα...

mermyblue είπε...

@dreamy
ναι, είχε και τις καλές του πλευρές όπως έγραψα. Γι΄αυτό το ΣΚ προβλέπεται μπάνιο μάλλον Κυριακή μετά τις 5. Ελπίζω να μου κάνει καλό καιρό

@ Οrion D
καλημέρα, καλή σταδιοδρομία να τους πούμε και να δούμε τι ψάρια θα πιάσουν κ αυτοί!

k είπε...

Οι ερασιτέχνες είναι μακράν πιο παθιασμένοι από του επαγγελματίες! Ερασιτέχνης ούσα επί 8ετίας στο σανίδι, μπορώ να το διαβεβαιώσω! Ιδού και το mail μου # kayadeigner1@gmail.com #
Καλημέρα!
:D

IZA είπε...

Καλή μου ΜΕΡΜΥ δεν θα ήθελα να σε βάλω σε έξοδα. Κανόνισε να πληρωθεί από εμένα ή για να μην αγχωθείς μπορείς να μου το στείλεις το Σεπτέμβριο που θα επιστρέψω. Σ' ευχαριστώ πολύ.

mermyblue είπε...

ΙΖΑ,
μην ανησυχείς. όλα είναι υπό έλεγχο
;)
θα το έχεις έγκαιρα να σε δροσίσει στις διακοπές
:*

Morgana (Ευρυνόμη) είπε...

Μέρμυ μου, πρέπει να ζητήσω συγνώμη που άργησα να σχολιάσω την ανάρτησή σου και να πάρω χαμπάρι τι γινόταν. Μου συνέβησαν πολλά πράγματα αυτές τις μέρες και αλλαγές που δεν μπορούσα να κάτσω πολύ ώρα σε ένα πισι.

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για το βραβείο και τα όμορφα λόγια με τα οποία το συνοδεύεις, μου άρεσαν πολύ!! :)) Είναι και το πρώτο βραβείο που παίρνω από κάποιον!

Όσο για τις εκλογές, απόλαυσα πραγματικά το κειμενάκι σου! Έζησες μια μικρή περιπέτεια από μόνη σου ;) Γέλασα πολύ με τον "επαναστάτη" παπού και τον άλλο που δικαίως τα πέρασε για κάδο σκουπιδιών :)))))))
Και με το τι μπορεί να βρει κάποιος μέσα στα ψηφοδέλτια!
Το σκιτσάκι σου εμπνευσμένο! Κι έχω μια απορία: το σκυλί εκεί πως βρέθηκε? Συμβολίζει την εφορευτική επιτροπή που συμμαζεύει τα πρόβατα ή αν τα πρόβατα είναι ο λαός αυτούς που προσπαθούν να μας συμμαζέψουν?

Αν και αν ερχόμουν εγώ στη δικιά σου περιφέρεια, θα με έβλεπες με την πετσέτα κι εμένα! Τελευταία στιγμή κανονίστηκε μπάνιο με δρόμο που έπρεπε να κάνεις για να πας στο μπάνιο και παραλίγο να μην πήγαινα να ψηφίσω. Ήθελα όμως.
Την επόμενη φορά να έρθεις κι εσύ μαζί μας αν είναι! :) Κι αυτό είχε μια μικρή περιπέτεια με την απροβλεπτικότητα του σχεδιασμού του συν ότι ήμασταν μόνο γυναίκες.
Ελπίζω τώρα να χαίρεσαι περισσότερο τις μέρες σου και πολλές πολλές φιλούρες!

ολα θα πανε καλα... είπε...

"ας κρατήσουν οι χοροί",λοιπόν,το σύνθημα,by Νιόνιος.
:)
Ωραία ευχή.Διάβασα με ενδιαφέρον όλα αυτά που ανέφερες για τη μέρα των εκλογών.Μου είπαν φίλοι που ήταν σε εφορευτική επιτροπή ανάλογα ευτράπελα...Εγώ πήγα με το άνοιγμα της κάλπης να ψηφίσω,να τελειώνει το πανηγύρι και μετά έριξα έναν ύπνο τρικούβερτο - όχι ακριβώς δηλαδή γιατί έκανε και ζέστη! - και μετά ήπια τον καφέ μου με φίλους.
Φυσικά και τίποτε δεν άλλαξε την επόμενη μέρα.Το ξέραμε...