Τρίτη 8 Ιουνίου 2010

Ελαφριά

Στάθηκα εκεί με τα χέρια τυλιγμένα γύρω από το κορμί μου.

Οι εικόνες , οι γεύσεις και οι λέξεις της νύχτας που μόλις έφυγε ανακατωμένες στο κεφάλι.

Χωρίς τίποτα άλλο πέρα από αυτά και ένα πενηντάευρω που μου δάνεισαν για να γυρίσω σπίτι.

Είχε ήδη ξημερώσει για τα καλά και οι ταξιτζήδες έξω από το Χίλτον έπαιρναν ένα πρωινό υπνάκο περιμένοντας το ξύπνημα των τουριστών.

Είχε ψύχρα και ήμουν εξουθενωμένη.


Και τότε, έτσι ξαφνικά, διαπίστωσα απλά πόσο ελαφριά ένοιωθα εκείνη τη στιγμή.

Δεν είχα ταυτότητα, δεν είχα κινητό, δεν είχα κλειδιά, δεν είχα πορτοφόλι.

Σχεδόν δεν είχα όνομα. Ήμουν απλά ένας άνθρωπος με μια αλλαξιά ρούχα και ένα πενηνταευρω στο χέρι.

Και μου ήρθε η παρόρμηση να μη γυρίσω πίσω. Πουθενά σε όσα ήξερα.
Σαν όλους αυτούς που μετά τους ψάχνουν
απεγνωσμένα τα διάφορα "φως στο τούνελ".
Τόσο Ελεύθερη.


Και μόνο γι' αυτό το αίσθημα, σαν να φύτρωσε μέσα μου ένα λουλούδι ευγνωμοσύνης για τον άγνωστο κλέφτη της τσάντας μου το Σάββατο το βράδυ.

9 σχόλια:

Vany είπε...

Καλημέρα mermyblue. Πόσες φορές το σκέφτηκα κι εγώ να 'ξερες. Να μη με βρίσκει κανείς,ούτε η Νικολούλη. Ωραία αίσθηση η ελευθερία.
Τέτοια ταύτιση πια;

Τα φιλιά μου!

b|a|s|n\i/a είπε...

η ελευθερία είναι μέσα μας. και ίσως πέρα και εκτός από κάθε ταυτότητα.
αυτό που πραγματικά με εξοργίζει είναι πως για λίγα ή και για πολλά ευρώ (πρόσκαιρη ελευθερία -για τον κλέφτη- μέσω ενός απόλυτα δεσμευτικού μέσου -λεφτά-) μία τσάντα ή ένα πορτοφόλι με πολλές φορές ανεκτίμητης συναισθηματικής αξίας πράγματα για τον κάτοχό του βρίσκεται στα σκουπίδια. ακόμα και μία απλή φωτογραφία να έχει.
πολύ καλό σου απόγευμα! :))

Margo είπε...

Για λίγο ελεύθερη Mermy μου, γιατί μετά τρέχεις να αλλάξεις κλειδαριές, να δηλώνεις απώλειες ταυτότητας με τον φόβο μήπως ούτε αυτό δε φτάνει και όπως και να το κάνεις έχεις τόσους και τόσους λόγους να γυρίσεις πίσω..
Πάντως ο κλέφτης αν διαβάσει αυτά που γράφεις θα μείνει για πολύ καιρό με το στόμα ανοιχτό:)

Να προσέχεις.. δύσκολοι καιροί!

kryos είπε...

Τόσο κοντά και τόσο μακριά πάντα η ελευθερία μας κι "ότι κατέχεις σε κατέχει" λέει μια κατά την γνώμη μου πολύ αληθινή φράση ... να το προσέχεις μόνο αυτό το αίσθημα γιατί κάποιος μου έλεγε ότι υπερβολική δόση προκαλεί συμπτώματα στέρησης :)

Ένα όμορφο βράδυ να έχεις mermy μου !!!

k είπε...

ότι κατέχεις σε κατέχει... σοφά μίλησε... ξέρεις πόσο καιρό αναζητώ αυτήν την ελευθερία; και είναι τόσο δύσκολο να ξεφύγω από τα δεσμά μου. μόνη μου τα βάζω. μόνη μου πνίγομαι.

το βράδυ εξελίχθηκε, ούσα δέσμια των όσων δε διαγράφω. το ολόκληρο μοιάζει αδιανόητο απόψε. καληνύχτα

mermyblue είπε...

@Vany
βλέποντας το γατάκι σήμερα στη δική σου ανάρτηση κ παρατηρώντας το βίντεο κλιπ που παίζει στον player μου (με το αδέσποτο γατάκι) λεω ναι, τέτοια ταύτιση :)
στο θέμα μας τώρα, όπως λέει και ο Βασίλης ακριβώς παρακάτω, η ελευθερία είναι μέσα μας, καλώς ή κακώς...και εκεί πρέπει να αναζητήσουμε τις αιτίες γιατί θέλουμε και οι δύο να εξαφανιστούμε ...και να μη μας βρίσκουν. τα φιλιά μου

@ Βασίλη
το έθεσες απόλυτα σωστά με τις αντιθέσεις που έγραψες. Πρόσκαιρη ελευθερία είναι τα χρήματα για τον κλέφτη κ η απαλλαγή μου από τα έγγραφα. Ωστόσο το συναίσθημα ήταν πολύ ιδιαίτερο...κατά τα άλλα έχεις δίκιο, μέσα μας κ μόνο μέσα μας

mermyblue είπε...

Margo μου
δεν νομίζω να διάβασε ο κλέφτης αυτά που έγραψα. Το μπλογκ ευτυχώς το έχω ανώνυμο για τους πολλούς :)
Τα τρεξίματα άρχισαν κ το πώς βαριέμαι...
φιλιά πολλά

Kryos
ακριβώς. όσα περισσότερα έχουμε τόσο μεγαλύτερη η φυλακή μας...μακάρι να εθιζόμαστε στην ελευθερία όμως...έτσι πρέπει να είναι ο άνθρωπος.
τα φιλιά μου κ την καλησπέρα μου

Κaya μου
τα δεσμά είναι στο μυαλό μας. Είμαι σίγουρη ότι θα βρούμε την έξοδο τουλάχιστον απ όσα μας πληγώνουν :)

ολα θα πανε καλα... είπε...

μου φαίνεται πως πολύ σωστά υπάρχει η ετικέττα sub conscious κάτω από αυτήν την ανάρτηση.Γιατί ακόμα και ένα δυσάρεστο - τουλάχιστον - γεγονός που μας συμβαίνει ίσως μας κάνει να σκεφτούμε ή και να αισθανθούμε πως μπορούμε να κάνουμε άνετα χωρίς πολλά από αυτά που μας περιβάλλουν και μένουμε πάντα έκπληκτοι με τη διαπίστωση.Δε θα το παίρναμε είδηση αν δεν μας έδινε τη δυνατότητα να το βιώσουμε,αυτό το τυχαίο γεγονός που μας συνέβη.

mermyblue είπε...

@ όλα θα πάνε καλά
ακριβώς αυτό.
και πρέπει να ευγνωμονούμε κ τα γεγονότα πολλές φορές γιατί δεν είναι άλλα από υπενθυμίσεις του πώς πρέπει να είμαστε ως κατα κύριο λόγο πνευματικά όντα (ή μήπως όχι;)