Κάθε άνθρωπος είναι ένα Νησί.
Κι έρχεται η Παλίρροια
Κι ανεβαίνει το Νερό, γκρεμίζοντας τα μικρά οχυρά του.
Πλημμυρίζει τις καλλιέργειες του και μένει πεινασμένος. Πνίγει τα μικρά λουλούδια του στο κύμα της. Κι αυτός στέκει για λίγο και μετρά την καταστροφή.
Μα φεύγοντας η Άμπωτη αφήνει στην αμμουδιά Κοχύλια...
Και σαν σκύψει αυτός να τα μαζέψει η Μουσική τους διαρκεί ώρες, μήνες, χρόνια.
Μέχρι να αφήσει την τελευταία του ανάσα.
Μ' αυτήν την παράξενη μουσική, που έχει το ρυθμό μιας καρδιάς που καλπάζει, ξεχνά οχυρά, λουλούδια και χάρτες. Αυτούς που είχε μέχρι σήμερα.
Και το ταξίδι αρχίζει Κάθε Στιγμή.
12 σχόλια:
με συγκίνησες παλι...
και το ταξίδι συνεχίζει κάθε στιγμή.
και είναι τόσο μαγικός (και) ο βυθός.
πολύ σου (δροσερή) καλησπέρα!
Πολύ επιτυχής η παρομοίωση με το νησί.Εγώ θα τον παρομοίαζα και με ένα δέντρο.
Καλό απόγευμα.Πέρασα μετά από καιρό,να σου πω ένα γεια!
Vevaia yparxei panta to endexomeno to nhsi pou kourastike na ftiaxnei oxyra, na lavei to mhnyma kai na metalaxthei se gorgona kai na dokimasei na akolouthhsei thn thalassa sto aenao taksidi ths zwntas kai oxi prospathwntas na epiviwsei ftiaxnontas oxyra ksana kai ksana...
Υπάρχουν και νησιά,που τα έχει ξεχάσει ακόμα και η παλίρροια. Όπως και κοχύλια που μένουν βουβά για ώρες,μήνες, χρόνια.Αλλά είναι η στενόχωρη πλευρά της όμορφης εικόνας που περιγράφεις...
(σου το χάλασα ε;συγνώμη)
Καλημέρα!
@yonderboy
για αποζημίωση μπάνιο στην όμορφη Λουτσα σύντομα (κ ξέρες πού θα φάμε lol)
@Basnia
η μαγεία είναι εδώ κάθε μέρα
@Όλα θα πάνε καλά
με δέντρο...ενδιαφέρον εξισου, αλλά δεν μπορώ να το σχηματοποιήσω στο μυαλό...οπότε περιμένω να μου πεις :)
ευχαριστώ για την επίσκεψη, πραγματικά έχω "χαθεί" κ εγώ...
@vick
μ αρέσει αυτό το ενδεχόμενο...αν κ αλλάζει τη βασική φύση του ανθρώπου-νησιού...καλημέρα
@vany μου
τα φυσικά φαινόμενα δεν ξεχνούν κανένα. ίσως τα οχυρωματικά έργα να ήταν πολύ ισχυρά. Και τα κοχύλια τραγουδούν πάντα. Το κατάλληλο αυτί θέλουν μόνο.
Να μου το χάλασες; Όχι, δυσκολα χαλάει κάτι που πραγματικά πιστεύεις. καλημέρα δροσερή :*
Όσο θα σκύβει και θα μαζεύει τα κοχύλια όλα θα είναι καλά ... τα προβλήματα ξεκινάνε όταν μένεις χωρίς μουσική .
Την καλημέρα μου !!!
Κάθε φουσκοθαλασσιά, όσο κι αν διαρκέσει, κάποτε θα τελειώσει.Και τελειώνοντας αφήνει σχεδόν πάντοτε σημάδια στο κορμί, την καρδιά και το μυαλό μας,
"τα δικά σου κοχύλια με την υπέροχη μουσική τους..."
Κάποιες φορές και για κάποιο καιρό που ποικίλει αναλόγα με τη περίσταση,
τα σημάδια-κοχύλια είναι εκεί και ενοχλούν...Μετα η μουσική τους γλυκαίνει,μια ανεπανάληπτη εμπειρία ζωής.
Την Καλησπέρα μου, όμορφο blog.
Μermy τι όμορφες σκέψεις! Πολύ πετυχημένος ο παραλληλισμός. Σε φιλώ και φεύγω για το νησί και τις μαγικές του θάλασσες. Καλό καλοκαίρι να έχεις.
@Κρύε μου
η μουσική μένει μέσα μας (σε μένα τουλάχιστον). Και δεν μπορεί να την πάρει κανείς. Ακόμη κ αυτός που την έδωσε.
Καλημέρα, χαμόγελα πολλά.
@Ουρανίσκε
Συμφωνώ. Τι είναι ένα πρόσωπο χωρίς ρυτίδες; Τι είναι ένα κορμί χωρίς σημάδια; Άγραφα βιβλία. Κι εμείς θέλουμε το δικό μας βιβλίο...
Καλημέρα. Σύντομα επισκέπτομαι.
@ΙΖΑ μου
σας ζηλεύω και σας στέλνω την αγάπη μου! Φιλιά στα κορίτσια και σε σένα! Να περάσετε πολύ πολύ όμορφα και θα τα ξαναπούμε σύντομα.
Και το ταξίδι αρχίζει Κάθε Στιγμή.
Το σημείωσα! Σ'ευχαριστώ.
@Kaya
και ο χάρτης είναι πάντα κρυμένος κάτω από ένα μπαούλο στο κελάρι μας ;)
Δημοσίευση σχολίου