Καιρός διακοπών

Έχει περάσει καιρός...και σαν ο καιρός αυτός να έτρεξε νερό πάνω σε καυτές πέτρες και να εξατμίστηκε.

Έχουν περάσει γεγονότα,πρόσωπα..
Κι από αυτά, μερικά ξεθώριασαν ανεπανόρθωτα...κι άλλα, την ίδια στιγμή, έκαναν τα χρώματά τους τόσο έντονα, που κάθε που βλέπω το πρωινό μπλε του ουρανού, το πολύ καθαρό και όμορφο, σκάνε κι αυτά στη μέρα μου σαν λουλούδια.

Η θάλασσα για μιά ακόμη χρονιά άνοιξε την αγκαλιά της και με κάθε βουτιά λέει μυστικά. Όπως το να μην εμπιστεύομαι ανθρώπους που παίζουν παιχνίδια με τις ψυχές άλλων ανθρώπων. Και να κοιτάζω πάντα στο βάθος, όχι στην επιφάνεια...

Η ζέστη, το καλοκαίρι, αυτός ο αιώνιος ήλιος, που κόντρα σε όσα μπορεί να λέμε, λάμπει πάντα εκεί πάνω, ρίχνει φως στις σκοτεινές πλευρές, τις δικές μου και όλων. Και βλέπω...

Το μόνο που θέλω, για την ώρα, είναι ένα καλό καρπούζι, μια σκιά και μια ήσυχη θάλασσα να σκάει στα πόδια μου...
Και αυτό το μοναδικό τραγούδι της θάλασσας...



Είναι Καλοκαίρι,
Kαιρός διακοπών.