Κυριακή 8 Οκτωβρίου 2017

Dream

Εκεί κάπου, 
σ' ένα Πάρκο,
με τα πόδια μας να παίζουν μουσική στα ξερά φύλλα, 
που 'ναι πορτοκαλιά και ζεστά από τον ήλιο ακόμα,
Θα βγάλω τα παπούτσια,
να περπατήσω ξυπόλυτη,
να νιώσω λίγη ζέστη, 
να συμπαθήσω το Φθινόπωρο.
Θα σου γελάσω, 
θα χορέψω τρελά,
θα σε κοιτάξω βαθιά,
Κι ας κοπώ από το γυαλί, 
απ' το σπασμένο μπουκάλι
εκείνου που θέλησε να ταξιδέψει κάπου με λίγο υγρό-δικό σου;

Θα είσαι εκεί,
μα θα 'σαι όντως εκεί;

Θα δέσω το πόδι, 
θα πιω το χάπι, 
θα ξαναχορέψω,
θα ξαναπιώ χωρίς να σπάσω το μπουκάλι,
(ή ίσως και να το σπάσω),
και,
εκεί στα πορτοκαλί φύλλα
θα καθίσω ήρεμα,
και,
θα 'ρθει το πρώτο Χιόνι, 

και,
θα ανθίσουν τα δέντρα που βιάζονται-σαν κι εμένα
αλλά θα σημάνει η Άνοιξη
και το Καλοκαίρι, 
και σ' αυτόν τον κύκλο 
θα φύγουμε για τη Θάλασσα.

Ή η Θάλασσα θα έρθει σε εμάς._


1 σχόλιο:

Unknown είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.