Δύσκολη νύχτα.
Κάτι μεταξύ ζέστης και δροσιάς, ο όροφος να μην επιτρέπει να ανοίξουν τα παντζούρια για να μπει το νυχτερινό αεράκι (γιατί μαζί με αυτό μπορεί να μπει και κανένας ημεδαπός ή αλλοδαπός παράνομος και στην καλύτερη να μου κλέψει το λάπ τοπ)και τα όνειρα να κάνουν τόση βαθιά βουτιά στο υποσυνείδητο, που να ξυπνάς και να νοιώθεις ότι έχεις γυρίσει χρόνια πίσω.
Με δυσκολία άνοιξα τα μάτια μου σήμερα. Με περιμένουν τόσες δουλειές και εκκρεμότητες που θα πρέπει να κάνω επίκληση στη θεά Κάλι, μπας και μου φυτρώσουν άλλα τέσσερα χέρια για να τα καταφέρω. Και συν τοις άλλοις, ένα ενοχλητικότατο σπυράκι στο δεξί αυτί μου δυσκολεύει ακόμη περισσότερο τη ζωή.
Καλοκαιρινά βράδυα σου λέει...