~δεν πήρα ακόμα την πιστωτική από το κατάστημα που δήλωσα ότι θα την παραλάβω...αν θέλω να την αποπληρώσω κάποτε θα πρέπει μάλλον να την αφήσω εκεί δια παντός...ιδίως τώρα που είναι και εκπτώσεις
~ δεν τα κατάφερα πάντως να συγκρατηθώ από τα ψώνια, στις άτυπες εκπτώσεις του 30% που ξεκίνησαν τα πολύπαθα μαγαζιά του κέντρου...κατέθεσα ένα σεβαστό ποσό έναντι ενός (ακόμη) φορέματος και μιας (ακόμη) μαύρης μπλούζας. Απέφυγα ωστόσο το μακρύ φόρεμα που ήταν και ακριβότερο, αλλά ακόμη το ονειρεύομαι και νοιώθω ένα σκουπίδι που ονειρεύομαι υλικά αγαθά εν μέσω τέτοιων καιρών, που ένα κουτί γάλα εβαπορέ είναι τόσο σημαντικό για μερικούς ανθρώπους
~ γιατί μετά από επιστροφή από καταναλωτική εξόρμηση χρειωδών, πέρασα από το περίπτερο που έχουν στήσει οι γιατροί του κόσμου στην Κλαυθμώνος...εκεί μια κοπέλα είχε στριμωχτεί μαζί με τις κονσέρβες-αποστολή στη Γάζα σε ένα κουτάκι σαν φάτνη και περίμενε την ευαισθητοποίηση μιας κοινωνίας που παραπέει ανάμεσα στην κατανάλωση, στην άχρωμη απάθεια και τον μόνιμο, χρόνιο θα έλεγα πόνο...Πλησιάζοντας με κοίταξε με ένα βλέμμα καθαρό και παράξενο και ένοιωσα σαν να έγραφα στο κούτελο "δεν είμαι εθελοντής, δεν δίνω χρήματα σε ανθρωπιστικές οργανώσεις, καταναλώνω διαρκώς, δεν διαβάζω εφημερίδα, αποστρέφω τα μάτια μου από εικόνες φρίκης σαν αυτές των ακρωτηριασμένων παιδιών στη Γάζα, δεν έχω πλάνο για τη ζωή μου, δεν ξέρω τι μέλλον έχω, το παρελθόν δεν θέλω να το θυμάμαι γιατί είναι σαν να κάθομαι σε ένα άλογο με τη μούρη προς την ουρά του (και το μόνο που μπορώ να δω είναι να κάνει τα κακάκια του καλπάζοντας και να παίρνω μυρωδιά-αναγκαστικά), δεν αντέχω άλλη βία, δεν αντέχω άλλη ματαιότητα, δεν αντέχω άλλο το μοντέλο που θέλουν να ζω".
~ παρόλα αυτά, μου χαμογέλασε όταν την ρώτησα αν μπορώ να της φέρω και φάρμακα εκτός από τρόφιμα και της ανέφερα τους φαρμακοποιούς του κόσμου, μια ανθρωπιστική οργάνωση που δεν έχει ακουστεί κι όμως κάνει σπουδαία δουλειά επίσης...άλλη μια οργάνωση που θα μπορούσα να πηγαίνω μια φορά το μήνα και να της κάνω διοικητικές δουλειές, να της δακτυλογραφώ ένα κείμενο αντί να χαζολογάω πετώντας κότες και χταπόδια και το χρόνο μου στο facebook...
~ έφυγα με ένα χαρτί στο χέρι που περιέγραφε περίπου τι θα κάνουν οι γιατροί του κόσμου που ξεκίνησαν ήδη για τη Λωρίδα της Γάζας και τι ανάγκες υπάρχουν. Αν όλοι μας αγοράζαμε ένα πακέτο ρύζι ή βάζαμε στο λογαριασμό των ανθρώπων αυτών μερικά από τα ευρώ μας που δίνουμε για φουστάνια, καφέδες, εξόδους, και υλικά που δεν αγοράζουν ούτε την ψυχή μας ούτε την ευτυχία μας μπορεί κάτι να γινόταν.... σε αυτούς τους καιρούς που η οποιαδήποτε ελπίδα είναι ένα φως στο μαύρο ... μπορεί να ακούγονται μελό όλα αυτά, μπορεί να είμαι και εγώ ρετρό, όμως ποιός είπε ότι το μελό δεν κάνει καλό και ότι το ρετρό δεν είναι αγαπημένο; Ο ρομαντισμός και η ανθρωπιά και η αγάπη είναι οι μόνοι τρόποι για να διαφυλάξουμε την ομορφιά της ζωής....νομίζω και νοιώθω...
Sometimes I feel like
Throwing my hands up in the air
I know I can count on you
Sometimes I feel like saying
Lord I just don't care
But you've got the love I need
To see me through
Sometimes it seems that
The going is just too rough
And things go wrong
No matter what I do
Now and then I feel
That life is just too much
But you've got the love
I need to see me through
When food is gone
You are my daily meal
When friends are gone I know
My saviour's love is real
Your love is real
You've got the love...
Sometimes I feel like
Throwing my hands up in the air
I know I can count on you
Sometimes I feel like saying
Lord I just don't care
But you've got the love I need
To see me through
Oh yes so rough some times
Oh the going gets so hard, I know
You've got the love...
Sometimes I feel like
Throwing my hands up in the air
I know I can count on you
Sometimes I feel like saying
Lord I just don't care
But you've got the love I need
To see me through
All I can do sometime
To keep it together
But I know you got it
You've got the love...
Sometimes I feel like
Throwing my hands up in the air
I know I can count on you
Sometimes I feel like saying
Lord I just don't care
But you've got the love I need
To see me through
Παράρτημα 1
Το κείμενο του φυλλαδίου των Γιατρών του Κόσμου
_________________________________________
Οι Γιατροί του Κόσμου ανταποκρινόμενοι στις δραματικές εκκλήσεις των συναδέλφων γιατρών της τραγικά δοκιμαζόμενης Λωρίδας της Γάζας, αποστέλλουν σήμερα ομάδα Ελλήνων γιατρών, εγκαινιάζοντας ιατρική γέφυρα ελπίδας. Παράλληλα στην Αθήνα οργανώνουν σιωπηλή διαμαρτυρία την Τετάρτη, 7 Ιανουαρίου στις 13:00 στο περίπτερο των ΓτΚ στην πλατεία Κλαυθμώνος, ξεκινώντας εκστρατεία συγκέντρωσης βοήθειας προς τον Παλαιστινιακό λαό.
~ δεν τα κατάφερα πάντως να συγκρατηθώ από τα ψώνια, στις άτυπες εκπτώσεις του 30% που ξεκίνησαν τα πολύπαθα μαγαζιά του κέντρου...κατέθεσα ένα σεβαστό ποσό έναντι ενός (ακόμη) φορέματος και μιας (ακόμη) μαύρης μπλούζας. Απέφυγα ωστόσο το μακρύ φόρεμα που ήταν και ακριβότερο, αλλά ακόμη το ονειρεύομαι και νοιώθω ένα σκουπίδι που ονειρεύομαι υλικά αγαθά εν μέσω τέτοιων καιρών, που ένα κουτί γάλα εβαπορέ είναι τόσο σημαντικό για μερικούς ανθρώπους
~ γιατί μετά από επιστροφή από καταναλωτική εξόρμηση χρειωδών, πέρασα από το περίπτερο που έχουν στήσει οι γιατροί του κόσμου στην Κλαυθμώνος...εκεί μια κοπέλα είχε στριμωχτεί μαζί με τις κονσέρβες-αποστολή στη Γάζα σε ένα κουτάκι σαν φάτνη και περίμενε την ευαισθητοποίηση μιας κοινωνίας που παραπέει ανάμεσα στην κατανάλωση, στην άχρωμη απάθεια και τον μόνιμο, χρόνιο θα έλεγα πόνο...Πλησιάζοντας με κοίταξε με ένα βλέμμα καθαρό και παράξενο και ένοιωσα σαν να έγραφα στο κούτελο "δεν είμαι εθελοντής, δεν δίνω χρήματα σε ανθρωπιστικές οργανώσεις, καταναλώνω διαρκώς, δεν διαβάζω εφημερίδα, αποστρέφω τα μάτια μου από εικόνες φρίκης σαν αυτές των ακρωτηριασμένων παιδιών στη Γάζα, δεν έχω πλάνο για τη ζωή μου, δεν ξέρω τι μέλλον έχω, το παρελθόν δεν θέλω να το θυμάμαι γιατί είναι σαν να κάθομαι σε ένα άλογο με τη μούρη προς την ουρά του (και το μόνο που μπορώ να δω είναι να κάνει τα κακάκια του καλπάζοντας και να παίρνω μυρωδιά-αναγκαστικά), δεν αντέχω άλλη βία, δεν αντέχω άλλη ματαιότητα, δεν αντέχω άλλο το μοντέλο που θέλουν να ζω".
~ παρόλα αυτά, μου χαμογέλασε όταν την ρώτησα αν μπορώ να της φέρω και φάρμακα εκτός από τρόφιμα και της ανέφερα τους φαρμακοποιούς του κόσμου, μια ανθρωπιστική οργάνωση που δεν έχει ακουστεί κι όμως κάνει σπουδαία δουλειά επίσης...άλλη μια οργάνωση που θα μπορούσα να πηγαίνω μια φορά το μήνα και να της κάνω διοικητικές δουλειές, να της δακτυλογραφώ ένα κείμενο αντί να χαζολογάω πετώντας κότες και χταπόδια και το χρόνο μου στο facebook...
~ έφυγα με ένα χαρτί στο χέρι που περιέγραφε περίπου τι θα κάνουν οι γιατροί του κόσμου που ξεκίνησαν ήδη για τη Λωρίδα της Γάζας και τι ανάγκες υπάρχουν. Αν όλοι μας αγοράζαμε ένα πακέτο ρύζι ή βάζαμε στο λογαριασμό των ανθρώπων αυτών μερικά από τα ευρώ μας που δίνουμε για φουστάνια, καφέδες, εξόδους, και υλικά που δεν αγοράζουν ούτε την ψυχή μας ούτε την ευτυχία μας μπορεί κάτι να γινόταν.... σε αυτούς τους καιρούς που η οποιαδήποτε ελπίδα είναι ένα φως στο μαύρο ... μπορεί να ακούγονται μελό όλα αυτά, μπορεί να είμαι και εγώ ρετρό, όμως ποιός είπε ότι το μελό δεν κάνει καλό και ότι το ρετρό δεν είναι αγαπημένο; Ο ρομαντισμός και η ανθρωπιά και η αγάπη είναι οι μόνοι τρόποι για να διαφυλάξουμε την ομορφιά της ζωής....νομίζω και νοιώθω...
Sometimes I feel like
Throwing my hands up in the air
I know I can count on you
Sometimes I feel like saying
Lord I just don't care
But you've got the love I need
To see me through
Sometimes it seems that
The going is just too rough
And things go wrong
No matter what I do
Now and then I feel
That life is just too much
But you've got the love
I need to see me through
When food is gone
You are my daily meal
When friends are gone I know
My saviour's love is real
Your love is real
You've got the love...
Sometimes I feel like
Throwing my hands up in the air
I know I can count on you
Sometimes I feel like saying
Lord I just don't care
But you've got the love I need
To see me through
Oh yes so rough some times
Oh the going gets so hard, I know
You've got the love...
Sometimes I feel like
Throwing my hands up in the air
I know I can count on you
Sometimes I feel like saying
Lord I just don't care
But you've got the love I need
To see me through
All I can do sometime
To keep it together
But I know you got it
You've got the love...
Sometimes I feel like
Throwing my hands up in the air
I know I can count on you
Sometimes I feel like saying
Lord I just don't care
But you've got the love I need
To see me through
Παράρτημα 1
Το κείμενο του φυλλαδίου των Γιατρών του Κόσμου
_________________________________________
Οι Γιατροί του Κόσμου ανταποκρινόμενοι στις δραματικές εκκλήσεις των συναδέλφων γιατρών της τραγικά δοκιμαζόμενης Λωρίδας της Γάζας, αποστέλλουν σήμερα ομάδα Ελλήνων γιατρών, εγκαινιάζοντας ιατρική γέφυρα ελπίδας. Παράλληλα στην Αθήνα οργανώνουν σιωπηλή διαμαρτυρία την Τετάρτη, 7 Ιανουαρίου στις 13:00 στο περίπτερο των ΓτΚ στην πλατεία Κλαυθμώνος, ξεκινώντας εκστρατεία συγκέντρωσης βοήθειας προς τον Παλαιστινιακό λαό.
Οι Γιατροί του Κόσμου, απευθυνόμενοι στη γνωστή ευαισθησία των Ελλήνων, κάνουν έκκληση για τη συγκέντρωση συγκεκριμένων ειδών πρώτης ανάγκης:
- Ρύζι
- Αλεύρι
- Ζάχαρη
- Γάλα εβαπορέ
- Παιδικές πάνες μιας χρήσης
Επίσης ζητούν από τους συμπολίτες τους οικονομική ενίσχυση για την αγορά αντιβιοτικών, αντιπυρετικών, αντιδιαρροϊκών φαρμάκων καθώς και αναλώσιμων (γάζες, επίδεσμοι, σύριγγες, βελόνες).
- Marfin Egnatia Bank: 0061274407
- Alpha Bank: 199-00-2002-002401
Οι Γιατροί του Κόσμου, σύμφωνα με τις αρχές τους και την πάγια τακτική της Οργάνωσης, θα παραδώσουν οι ίδιοι όλο το υλικό στον άμαχο πληθυσμό και στα νοσοκομεία και κέντρα υγείας της Γάζας.
Τηλέφωνα επικοινωνίας
Αποστολή στη Γάζα
- Μηνάς Βουλγαρίδης, κιν.: 694 850 4756, 693 274 4696
- Νίκη Μπουρδάτσου, κιν.: 693 719 3577
- Βασίλης Πετρουλάκης, κιν.: 697 332 1763
Υπεύθυνοι εκστρατείας
- Χρήστος Βελισσαρόπουλος, κιν.: 694 850 4745
- Ηρώ Βαρσαμή, κιν.: 693 700 0559
- Νικήτας Κανάκης, κιν.: 694 526 2662
* Τα αεροπορικά εισιτήρια της ομάδας των Γιατρών του Κόσμου καλύπτονται από την ευγενή χορηγία της AEGEAN AIRLINES.
Παράρτημα 2
_______________________________
Μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστοσελίδα που βρήκα και παραπέμπει σε πολλές μη κυβερνητικές οργανώσεις.
2 σχόλια:
αυτο ο ποιητης το ελεγε..''μια ρυτιδα περισσοτερη στο μετωπο, μια ρυτιδα λιογτερη στην ψυχη..''
Πολ.
βολεμένοι είμαστε όλοι μας, πελαγωμένοι απο τα προβλήματα του μικρόκοσμου μας, μικρα προβλήματα. Ανέβηκαμε βαθμίδα στην πυραμίδα του μασλοου, και ξεχάσαμε αυτόματα όσα συναντήσαμε εμείς ή οι γονείς μας. Love is to share.
Δημοσίευση σχολίου