Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου 2009

Ερωτεύτηκα Μια Καφετιέρα

Φέτος λοιπόν οι εκπτώσεις δεν μου γέμισαν σακούλες με ρούχα.

Κάτι ο Ανάδρομος που μας έχει γίνει τσιμπούρι και επισκέπτεται το ζώδιο των Διδύμων συχνά-πυκνά, κάτι που όλα πια σ' αυτή τη ζωή είναι μιας χρήσης, βρέθηκα χωρίς πλυντήριο με το καλημέρα των εκπτώσεων. Μετά την τρίτη επίσκεψη του γιατρού που αποφάνθηκε ότι ο ασθενής χρειαζόταν ή την αντιπροσωπεία ή απόσυρση, έπρεπε να πάρω τη σημαντική απόφαση: θα διακινδυνέψω περισσότερα χρήματα από τα 90 ευρώ που ήδη είχα δώσει και μάλιστα με αμφίβολο αποτέλεσμα ή θα δώσω το ωραίο μου πλυντήριο στους επίδοξους μνηστήρες,που ήθελαν να πάρουν το ρίσκο ή τα χρήματα που θα έπιανε ως "παλιοσίδερα";

Αποφάσισα το δεύτερο με μισή καρδιά, η αλήθεια είναι, δεδομένου ότι, κατά παράδοση, σπίτι μου δενόμαστε με τα υλικά αγαθά: θυμάμαι ακόμα το ford cortina που είχαμε για 30 περίπου χρόνια, το πλυντήριο candy που πήραν όταν παντρεύτηκαν οι γονείς μου και "έζησε" και αυτό άλλα τόσα, το ψυγείο που έφεραν από την Αγγλία και μας εξυπηρέτησε και αυτό για πολύ καιρό. Ωστόσο σκέφτηκα ότι ήταν καιρός να πάρω και οικονομικότερες συσκευές για να σταματήσω να πληρώνω κερατιάτικα στη ΔΕΗ και για να κάνω καλό στο περιβάλλον.

Κάπως έτσι, μια Τρίτη απόγευμα βρέθηκα στο Media Markt Aμαρουσίου να διαβάζω ετικέτες από πλυντήρια και ψυγεία (γιατί η μπάλα της ανανέωσης πήρε και το ψυγείο μου που επίσης ήμασταν οικογενειακά δεμένοι, το είχε φέρει ο θείος μου από την Αυστραλία το έτος 1980κάτι και έκαιγε όσο ρεύμα χρειάζεται μια οικογένεια για να ζήσει σε ένα τριάρι, ο δε θόρυβος που έκανε ομοίαζε με χοροπηδητά 1980 καγκουρώ σε αίθουσα με αντήχηση-το έχουν αυτό τα general electric είπε ο ηλεκτρολόγος). Ανάμεσα σε ζευγάρια κάθε ηλικίας προσπαθούσα να ανοίξω πόρτες ψυγείων και να υπολογίσω πόσα κιλά πλύσης σηκώνει ο εκάστοτε πλύστης, και εκστατική ανακάλυψα ότι ήδη υπήρχαν πλυντήρια που έστηβαν σε 1400 στροφές! Ανακάλυψα επίσης ότι οι πωλητές στο εν λόγω κατάστημα δεν παίρνουν θέση να προτείνουν τίποτα, κάτι που μου έκανε εντύπωση, εκτός κι αν έμοιαζα με κατάσκοπο της bosch ή της candy που ήθελε να διαπιστώσει αν σπρώχνουν τα εμπορεύματα οι υπάλληλοι ή τα θάβουν. Δεν έμοιαζα, αλλά φύλαγε τα ρούχα σου.

Τελικά, μετά από δύο ώρες έκστασης και καταναλωτικής ανάτασης (μου περνούσαν ιδέες να πάρω φούρνο μικροκυμμάτων και για το γραφείο, ψηφιακή φωτογραφική μηχανή, ηλεκτρονική κορνίζα, μίξερ χειρός, φωτάκια ανάγκης) ο τελευταίος διάδρομος πριν το ταμείο με έφερε απέναντι στις καφετιέρες...και θυμήθηκα τα λόγια του Α. που μου είχε φάει τα αυτιά ότι θα κάνω απόσβεση της καφετιέρας σε ένα μήνα με τους καφέδες που καταναλώνω. Και είπα να ακούσω τη συμβουλή του.

Αφού κοίταξα τις κλασσικές λύσεις (πολυκαφετιέρα με πίεση 15 bar) το μάτι μου έπεσε στις καφετιέρες της krups που έχουν και το όνομα και τη χάρη. Οι περισσότερες από αυτές θεωρούνταν ημιεπαγγελματικές, με πίεση 19 bar και έξοχο desing. Θυμήθηκα μάλιστα ότι πρόσφατα είχα πιεί πολύ πετυχημένο καφέ από μία τέτοια στο σπίτι της Μ., που μας μάζεψε για να δούμε ταινία και τελικά φάγαμε πίτσες και της ήπιαμε τον εσπρέσσο. Ετοιμάστηκα ψυχολογικά και για αυτήν την αγορά, αλλά δεν υπολόγισα ότι ο καφές είναι πολύ δημοφιλής στην Ελλάδα και ότι οι καφεδομανείς είχαν πέσει σαν ακρίδες και είχαν αφήσει ή τα πανάκριβα μοντέλα ή τα δείγματα. Οπότε έμεινα με την όρεξη και με τις αποδείξεις πληρωμής του ψυγείου και του πλυντηρίου.

Αυτό αποδείχτηκε ότι δεν ήταν απαραίτητα κακό γιατί γυρίζοντας σπίτι διαπίστωσα ότι τα είδη που αγόρασα αν τα έπαιρνα μέσω ίντερνετ θα ήταν συνολικά 250 ευρώ φθηνότερα...οπότε σκέφτηκα ότι έπρεπε να κάνω μια έρευνα αγοράς πριν ξαναπάω σε κατάστημα με ηλεκτρικά για να μην την ξαναπατήσω...Κάπως έτσι βρέθηκα να διαβάζω blogs, forums και σελίδες εταιρειών για το πώς γίνεται ο καλύτερος καφές, πώς το καλύτερο αφρόγαλα και ποιές είναι οι καλύτερες καφετιέρες. (Μεταξύ άλλων μου έκανε εντύπωση πώς είναι δυνατόν μέλη φόρουμ να βρίζονται για το ποιά καφετιέρα είναι καλύτερη και κατέληξα ότι στα φόρουμ πάντα βρίζονται και για τον πιό άσχετο λόγο, ακόμα και για μάρκες καφετιέρας).

Μετά από αρκετό ψάξιμο, ανταλλαγή απόψεων με χρήστες εσπρεσσιέρων και διάβασμα, κατέληξα ότι θα έπαιρνα την απλούστερη Krups με έξτρα το μηχανάκι για το αφρόγαλα.Και ενώ ήμουν έτοιμη να την αγοράσω μέσω ίντερνετ ο δρόμος πριν μερικές ημέρες με έφερε στο notos home στο golden hall (ή αλλιώς το παλάτι της χλίδας, αλλά αυτή η ιστορία σε άλλη ανάρτηση) και έφυγα με μια πρασινούλα σε καλή τιμή, με δώδεκα κάψουλες εσπρέσσο που από μόνες τους αποτελούν φετίχ (είναι σαν σοκολατάκια με χρωματιστά περιτυλίγματα )και ευτυχής.

Στο σημείο αυτό να σημειώσω την πολύ καλή δουλειά που έχουν κάνει στο site της εταιρείας nesspresso.gr που χωρίς πολλά ψήνει έναν εθισμένο στον καφέ σαν κι εμένα να γίνει "μέλος του κλαμπ" .Αναμένω τώρα να δω την εξυπηρέτηση ως προς την παραγγελία των καφέδων μου...
Ακολουθεί φωτογραφία του κοριτσιού:


των καφέδων





αλλά και απότιση φόρου τιμής στο αγαπημένο μας αυτοκίνητο (να βρω φώτος από το παλιό πλυντήριο και τα παλιά ψυγεία ήταν δυσχερές)

Cortina σε ό,τι και να έχεις ανακυκλωθεί τα χαιρετίσματά μου και την αγάπη μου! (συγκινήθηκα πάλι)

Δεν υπάρχουν σχόλια: