Τρίτη 24 Μαρτίου 2009

Everloving

Υπάρχουν κομμάτια που μπορείς να τα ακούς διαρκώς. Σε επανάληψη. Για ώρες.

Και που με ένα μαγικό νυστέρι ανοίγουν τομή στο μέσα σου και ξεπηδούν οι χαρές που έχεις αφήσει πίσω και αυτές που δεν ήρθαν ακόμα. Και οι έρωτες που χάραξαν τα αρχικά τους στο Δέντρο της Ζωής σου σε καρδιές που δεν μαραίνονται ποτέ από τη σκόνη του χρόνου.

Υπάρχουν μουσικές που σε ταξιδεύουν εκεί που ήθελες να μείνεις πάντα, αλλά δεν μπόρεσες. Στην ευτυχία των στιγμών μιας αναντικατάστατης αγκαλιάς που πέρασε και άφησε πίσω ευλογημένη, θανατηφόρα καταστροφή. Από αυτές που νομίζεις ότι χάνεις το μυαλό σου και όμως σκάνε τα μπουμπούκια στα ξερά σου κλαδιά, πάλι πρώιμα και πάλι έτοιμα να θυσιαστούν στο πρώτο χιόνι που παραμονεύει.

Υπάρχουν κομμάτια που ζωγραφίζουν μέσα σου τη μορφή όσων ήταν για μερικές ζωές η Έμπνευση σου, ό,τι πολυτιμότερο καθώς σε έφεραν κοντά στην ένωση με το Θείο.

Κι αν κλείσεις τα μάτια ακούγωντάς τα, διαβάζεις ολόκληρα Βιβλία που έγραψαν μέσα σου Αυτοί Που Αγάπησες και Αυτοί Που Αγαπάς και αυτοί που Έφυγαν γιατί η Αποστολή τους Εξετελέσθη και η δική σου άλλαξε ρότα. Αλλά άφησαν Αποτύπωμα. Για πάντα.

Αυτά τα κομμάτια έχουν έναν τίτλο που χτυπάει στα κατάβαθα. Που σαρώνει τη λογική με αναμνήσεις που θα έπρεπε να είχαν μπει επτασφράγιστες στο κουτί της Πανδώρας και να μην βγουν ξανά. Δηλητηριώδη και παραισθησιογόνα τα αέριά τους, σε κάνουν να κοιτάς με δέος το Πίσω και το Ήταν.

Για Καληνύχτα ένα τέτοιο κομμάτι... Κι η μελωδία του ας ταξιδέψει μέσα στο Χωροχρόνο...κι ας βρει αυτούς και αυτά που έγραψαν και γράφουν μέσα μου...και που έχουν πάντα το δικό τους, ξεχωριστό Δωμάτιο.




και σε μια ξεχωριστή εκτέλεση....





4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

25η Μαρτίου 2009. Αργία από τη δουλειά. Φτιάχνω καφέ και κάθομαι στο pc να ρίξω μια ματιά στα post που δεν μπορώ να δω από το γραφείο. (Μου τα έχουν κόψει όλα τα adminια και δεν μπορώ να δω ούτε video, ούτε ήχο να έχω...).
Και βλέπω το post αυτό και στεναχωριέμαι. 5 κουταλιές ζάχαρη στον καφέ και μου φαίνεται πικρός.
:0 Τα αποτυπώματα δεν πονάνε;

mermyblue είπε...

η έλλειψη πονάει.το αποτύπωμα πονάει ναι...
το ότι το έχεις ζήσει όμως δεν το αλλάζεις ποτέ
νομίζω.


νομίζω ότι πρέπει να επαναφέρω τη δημοσίευση με τον Υδραυλικό για να γελάσουμε λιγάκι...
σας έκανα την καρδιά περιβόλι...
:)

Ανώνυμος είπε...

Αχ αυτή τη δημοσίευση με τον υδραυλικό πρέπει να την έχουμε καβάντζα για τις δύσκολες ώρες...

mermyblue είπε...

ΑΧΑΧΑΧΑΧΧΑΑΧΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑ
έχω κ νέα για το θέμα αυτό: τελικές κ διασταυρωμένες πληροφορίες θέλουν τον υδραυλικό να κατουράει ΜΠΡΟΣΤΑ από το αμάξι και να το βλέπει να έρχεται κατά πάνω του
ε? τέλειο?