Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2009

Μόνο Γι' Αυτή Τη Στιγμή Ας Ήμουν Γλάρος


Κάθε φορά που σκάει αυτή η βόμβα του "γιατί" το μόνο που σκέφτομαι είναι ότι δεν θέλω να κοιμηθώ. Δεν είναι ο ύπνος τρομακτικός, είναι το ξύπνημα, η πρώτη συνειδητότητα της ημέρας. Ανοίγεις τα μάτια και η Νέα Πραγματικότητα είναι εκεί.Τα Συντρίμμια. Η Αρχή. Το Τέλος. Ο Χρόνος.

Στο χορό οι τραυματισμοί καθώς μεγαλώνεις είναι
πιο συχνοί, πιο επίπονοι και πιο επίμονοι. Μαθαίνεις να ζεις με αυτούς αλλά σωρεύονται και με μια αλλαγή του καιρού, με μια απότομη κίνηση μετράς το βάρος της ψυχής σου και όχι τόσο του κορμιού σου. Τα φτερά που πρέπει να της φορέσεις για να βγει από αυτό λασπώδες πράγμα που είναι η Ζωή κατά καιρούς, πρέπει να είναι δυό φορές πιο δυνατά. Και εσύ αισθάνεσαι ότι δεν μπορείς. Και περιμένεις απλά το Χρόνο να τους θεραπεύσει. Πού όσο μεγαλώνεις κοστίζει και πιο ακριβά.


Πώς αποτινάσσεται αυτό το φορτίο που
μαζεύεις στους ώμους μετά από την "εμπειρία ζωής"; Πώς απαντάς στον εαυτό σου και τον πείθεις να συνεχίσει; Και Πόσο πειστικός μπορείς να είσαι;




15 σχόλια:

Margo είπε...

Τόσο άσχημα γλυκιά μου Mermy; Κάνε υπομονή καλή μου εκμεταλλεύσου τον χρόνο αυτό με άλλο τρόπο, πέρνα καλά όσο μπορείς, η ψυχική κούραση είναι που μας γονατίζει..
Σου στέλνω μια αγκαλιά και δυο φιλιά..:)

IZA είπε...

Γλυκιά μου, Μermy, μου φαίνεται ότι σου λείπει η θάλασσα. Ξέρεις οι γοργόνες μελαγχολούν μακριά από τη θάλασσα. Σίγουρα τα χρόνια βαραίνουν στις πλάτες μας, αλλά χαρές μπορούμε ν' απολαμβάνουμε σε οποιαδήποτε ηλικία, απλώς μπορεί να είναι διαφορετικές απ' αυτές που ζούσαμε όταν ήμαστε πιο μικρές. Ας χαρίζουμε κάποιες μικρές χαρές στον εαυτό μας μέσα στην καθημερινότητα, γιατί αλλιώς δεν παλεύεται. Πολλά φιλιά.

k είπε...

Δεν ξέρω τι συμβαίνει κάποιες μέρες τώρα και σε είχα με κάποιο τρόμο έγνοια... Και τώρα διαβάζω τούτα!

Είδα ένα κορίτσι δυνατό και αποφασισμένο. Παρατήρησα το προσωπό της την ώρα που προσπαθούσε να κάνει το παρακάτω. Να μάθει την επόμενη κίνηση. Και επέμενε. Στίλωνε το κορμί της με περηφάνια και επέμενε. Γεμάτη πάθος. Δε μου 'δειξε στιγμή το πρόσωπό της πως παραδίνεται.

Μ 'αρεσει που όλα δεν είναι τέλεια. Που τραυματίζονται πότε πότε τα φτερά μας. Από αυτές τις πληγές μαθαίνουμε! Από αυτές μαθαίνει η ψυχή μας! Μην τους θυμώνεις!

Άλλη μια μεγάλη αγκαλιά από μένα και ένα φιλί!

mermyblue είπε...

Σας ευχαριστώ πολύ κ τις τρεις... Είναι πολύ σημαντικό να νοιώθεις ότι κάποιος εκεί έξω σε σκέφτεται, έστω κ χωρίς να σε έχει δει.

Kaya, με τρομάζεις...Τελικά με μερικούς ανθρώπους δεν διασταυρώνεσαι τυχαία (ή μάλλον με όλους τους ανθρώπους)...

k είπε...

Μην τρομάζεις! Με τρόπο ήθελα να πω! Μ' ένα μονάχα γράμμα τα έκανα άνω κάτω! :&

Ανώνυμος είπε...

Δεν ρίχνεις μια ανάγνωση ξανά στο "Γλάρο Ιωνάθαν" να έρθεις στα ίσια σου; Λέω εγώ τώρα...

Dreamy Cloud είπε...

Όλα φτιάχνουν όταν ηρεμείς και βλέπεις τα πράγματα απο λίγο πιο μακριά και έτσι το βάρος απομακρύνεται και συνεχίζεις.. Υπομονή mermy μου, φιλάκια πολλά!! :)

Raven είπε...

Δεν θα σου πω να κάνεις υπομονή, αλλά θα σου πω πως έχεις δύο επιλογές: Η να βρεις τρόπο να βγεις από όλο αυτό που νιώθεις ή να κάτσεις και να το ευχαριστηθείς... Γιατί πολλές φορές η ψυχολογική βουτιά μπορεί να αποδειχτεί ανέλπιστα καλή και ευεργετική, αν ξέρουμε να την χρησιμοποιήσουμε με τον σωστό τρόπο! :)

Φιλιά

Freedom είπε...

Καλή μου mermy
Δεν πιστεύω ότι οι άσχημες εμπειρίες είναι εμπειρίες ζωής... κρύβουν μέσα τους κάτι κακό και πένθιμο και άσχημο και άστα να πάνε...
Βρες ένα ήσυχο μέρος με ήλιο και φύση, ξάπλωσε, κλείσε τα μάτια και ανάλυσε αυτό που έγινε. Πήγαινε δίπλα στη θάλασσα και κάνε το ίδιο. Πέτα από πάνω σου όλα τα άσχημα. Πέρασα πολύ μαυρίλα φέτος και σου λέω υπεύθυνα ότι όλα πονάνε λιγότερο όταν τα ξορκίσεις και τα βγάλεις από μέσα σου, είτε σε έναν ή περισσότερους ανθρώπους, είτε, αν είσαι πιο μοναχική, στη Φύση την ίδια...
Πάνω απ'όλα, βρες κάτι που να σου θυμίζει μια θετική εμπειρία ζωής (για μένα μόνο οι θετικές είναι εμπειρίες ζωής) ή κάτι που να περιμένεις να κάνεις για καιρό και βγάλε εκεί όλη σου την τρέλα και την πίεση και το άγχος και ό,τι άλλο υπάρχει... θα νιώσεις σαν πουλί μετά... ίσως για κάποιο διάστημα, αλλά σιγά σιγά θα ξεχαστείς και όλα θα ξαναγίνουν ήρεμα, καθαρά και φωτεινά...
Πολλές πολλές αγκαλιές!

mermyblue είπε...

@kaya
μακάρι να ηταν η λέξη που με "τρόμαξε"...απλά αυτά τα "τηλεπαθητικά" πάντα με κάνουν να ...τρομάζω λίγο.

@Μπινέλ
δεν τον έχω διαβάσει το Γλάρο
οπότε δεν ξέρω αν θα με ισιώσει στην παρούσα φάση...

@dreamy
περιμένω να έρθει αυτό το "από μακρυά"...
σ' ευχαριστώ
:*

mermyblue είπε...

@Raven
την οπτική του να απολαύσω μια τέτοια περίοδο δεν την είχα σκεφτεί, καθότι αν εμπεριέχει απόλαυση, είναι καλά κρυμμένη πίσω από πολλά. Ωστόσο δεν έχεις άδικο, καμιά φορά όλα έχουν το χρώμα τους
:*

@ Freedom
δυστυχώς και οι άσχημες εμπειρίες γράφουν μέσα μας...
Και μόνο η εικόνα της φύσης που μου περιέγραψες με ηρέμησε. Σ' ευχαριστώ πολύ
:*

happypepper είπε...

Μμμμ, μου αίνεται αυτή η διαβολοβδομάδα ήταν για όλους μας δυνατή.
Πρέπει να φτιάξω νέα μπουκαλάκια δύναμης, θες να σου φυλάξω 2-3;
"Χρόνος παροντικός καιχρόνος παρελθοντικός, λίγη συνειδητότητα αφήνουν μόνο"
Burnt Norton, 4 Quartets, T.S.Elliot

Δεσποινίς, σας αφήνω λίγο χρόνο στο κατώφλι σας να διαχειριστείτε όπως νομίζετε.
Καλό απόγευμα.

Ανώνυμος είπε...

Ψαράκι μου αγαπημένο αξίζει να το διαβάσεις. Εσένα θα σου αρέσει πάρα πολύ. Βάζω στοίχημα την καλύτερη βεντάλια μου!

happypepper είπε...

καλημέρα σας και πάλι.
Η ιδέα για το Γλάρο Ιωνάθαν είναι πράγματι εξαιρετική, εύγε!

mermyblue είπε...

@happypepper
ευχαριστώ, θα χρειαστώ μερικά μπουκάλια χρόνου κ δύναμης...
Καλημέρα!


@Μπινέλ
όταν τελειώσω το Χαραυγή στα ελληνικά θα αναζητήσω το Γλάρο. Οι βιβλιοπροτάσεις, οι ταινιο-προτάσεις και οι μουσικο-προτάσεις σου μου αρέσουν πάντα ;)