Πολλές φορές, ενώ περπατάς κόσμια στα πρέπει σου και των άλλων, ενώ ακροβατείς στα όσα σου έχουν μάθει για σένα, σε όσα πιστεύουν ότι είσαι και σε όσα έχεις πειστεί ότι είσαι-συχνά σε βάρος άλλων που πραγματικά είσαι, το σκοινί που μοιάζει άφθαρτο κάνει ένα "κρακ" και χωρίς να το πολυσυνειδητοποιήσεις είσαι στο κενό.
Μαζί σου σε ελεύθερη πτώση και όλοι αυτοί που σου έδιναν την ως τώρα ταυτότητα ή που τους άφηνες να σε προσδιορίσουν. Ένας γενικός χαμός
Μέχρι την αναμενόμενη πρόσκρουση έχεις αναπολήσει, έχεις κάνει απολογισμό, έχεις νοιώσει τη διάλυση μέχρι βαθιά στο Είναι σου. Σχεδόν γελώντας αποσυνθέτεις και καταλύεις.
Και στην πρόσκρουση τα χίλια κομμάτια σου αγναντεύουν το κατακερματισμένο σύμπαν σου μέχρι να ξαναενωθούν σε Νέο, Κόσμιο, Εύθραυστο Λουλούδι που στην πρώτη ευκαιρία, αυτή τη φορά, θα μπήξει τα αγκάθια του σ' αυτόν που θα τσακίσει το μίσχο του για να το βάλει σε βάζο.
η φωτογραφία είναι του/της varuableimaginaria, από το flickr
Μαζί σου σε ελεύθερη πτώση και όλοι αυτοί που σου έδιναν την ως τώρα ταυτότητα ή που τους άφηνες να σε προσδιορίσουν. Ένας γενικός χαμός
Μέχρι την αναμενόμενη πρόσκρουση έχεις αναπολήσει, έχεις κάνει απολογισμό, έχεις νοιώσει τη διάλυση μέχρι βαθιά στο Είναι σου. Σχεδόν γελώντας αποσυνθέτεις και καταλύεις.
Και στην πρόσκρουση τα χίλια κομμάτια σου αγναντεύουν το κατακερματισμένο σύμπαν σου μέχρι να ξαναενωθούν σε Νέο, Κόσμιο, Εύθραυστο Λουλούδι που στην πρώτη ευκαιρία, αυτή τη φορά, θα μπήξει τα αγκάθια του σ' αυτόν που θα τσακίσει το μίσχο του για να το βάλει σε βάζο.
η φωτογραφία είναι του/της varuableimaginaria, από το flickr
19 σχόλια:
Αχ Mermy μου να ξερες πόσο κοντά έπεσες σε αυτό που περνώ αυτές τις μέρες, δεν πίστευα αυτό που διάβαζα.. Εύχομαι μόνο εσύ να είσαι καλύτερα από μένα..
Σε φιλώ!
Margo μου
αυτή η περίεργη τηλεπάθεια μέσω διαδικτύου πάντα με εκπλήσσει κ εμένα... Σε αυτήν την περίπτωση, καλύτερα για σένα βέβαια να μην είχαμε τηλεπάθεια, αλλά τουλάχιστον έτσι ξέρουμε ότι δεν είμαστε μόνες, κατά κάποιο τρόπο.
Ενα έχω να πω: οι γεννήσεις πάντα πονάνε αλλά συνήθως αξίζουν.
Σε φιλώ κ εγώ..στην υγειά μας !
περπατάμε. πετάμε. βυθιζόμαστε. πετάμε. πτήσεις. πτώσεις. προσκρούσεις. και λένε ότι δεν έχει τόση σημασία η πτώση. μα η πρόσκρουση.
και ίσως όσο πιο πόνος. τόσο αληθινότερο τα χαμόγελο. σαν σηκωνόμαστε και πάλι.
με βύθισες σε τόσες θύμησες με τους love spirals downwards!
καλησπέρα σου!
Έτσι είναι όλα mermy μου, απλά η πορεία για την Κάθαρση για τον καθένα είναι διαφορετική.
Καλό Σ/Κ!
@ Basnia
ναι το χαμόγελο είναι αληθινότερο...σαν την συντριβή.ο Χαλίλ Γκιμπράν νομίζω κάπου γράφει ότι όσο πιό βαθιά σκάβει στο είναι μας ο πόνος τόσο πιό πολύ χαρά μπορούμε να δεχτούμε. Συμφωνώ. Αλλά ο πόνος δεν παύει να είναι υπαρκτός. Και να ζορίζει. Και να στοιχειώνει. Ζεις μαζί του μέχρι να σε βαρεθεί και να φύγει, όχι να τον βαρεθείς.
καλησπέρα
πολύ χαίρομαι που σε ταξίδεψαν οι love spiral downwards. είναι πολύ αγαπημένοι μου.
@dreamcatcher
η πορεία, η πτώση, δεν έχει σημασία. για τον καθένα γράφει αλλιώς το βιβλίο της ζωής, έχεις δίκιο.
Καλό ΣΚ να έχεις, γεμάτο αρμονία.
"Ας προσγειωθούμε λιγάκι. Η μπάλα είναι λαστιχένια. Αλλά για να αναπηδήσει πρέπει ν' αγγίξει γη. Ας αγγίξουμε τη γη και ας την κάνουμε να ξαναρθεί στο χέρι μας."
Ένας, κανένας και εκατό χιλιάδες
Λουίτζι Πιραντέλλο
Καληνύχτα μικρή και μαργαριταρένια μου. :*
Κλείσε τη μύτη και βούτα.
Εσύ ξέρεις κολύμπι. Είσαι τρανό ψαράκι.
Και δεν είσαι μόνη. :-)
Γιατί, όπως ξέρουμε πια όλοι, σημασία δεν έχει η πτώση αλλά η πρόσκρουση.
Καλώς σε βρήκα, mermyblue!
@Κaya μου
μακάρι το μπαλάκι να μην είναι από αυτά τα τρελλά που όντας από καοτσούκ αναπηδούν και μετά δίνουν μία στο ταβάνι για να ξανασκάσουν κάτω! Ταλαιπωρία βρε παιδί μου! :D
Καλησπέρα
:*
@Mπινέλ μου
oυτε καν μύτη δεν κλείνω! Θα τα πούμε στο βυθό ;):*
@ Elf
η πρόσκρουση που είναι σαν το αστρικό ταξίδι...που βγαίνεις από το σώμα σου και ταξιδεύεις ψηλά βλέποντάς το.
Καλώς σε βρήκα κ εγώ :)
Ξέρεις, όσο πιο ευαίσθητος είναι κάποιος, τόσο πιο πολύ πονάει. Όσο πιο ευαίσθητος είναι, τόσο περισσότερο χαίρεται και απολαμβάνει. Είμαι εντελώς σίγουρος ότι δε θα θυσίαζες το δεύτερο για να γλιτώσεις το πρώτο.
Και τελικά, έχουμε αναγκη και τα δύο.
Την καλύτερη καλημέρα μου, την πιο φωτεινή απ' όλες.
Καλή μου Mermy
Αφού το λουλούδι έβγαλε αγκάθια, είμαστε σε καλό δρόμο. Κανένας δε θα μπορέσει να σε ξαναβάλει σε βάζο, εκτός αν θες. Κι αυτό δεν είναι βήμα στο κενό. Είναι ένα μεγάλο βήμα προς την ελευθερία. Χίλιες φορές αξίζει το κομμάτιασμα!
Ξέρεις, οι Κρητικοί λένε "καλύτερα μόνος σου παρά με κακή συντροφιά". Όποτε τους παράκουσα, την πάτησα. Ογδόντα βαγόνια δίκιο... Καλά να είσαι και μη φοβάσαι τίποτα, τώρα είσαι πιο δυνατή από πριν!
Καλή σου εβδομάδα, φιλιά!
@happypepper
καμιά φορά όταν πονάμε ο πόνος μα κάνει να λέμε "ας μην ήμουν έτσι!".ανάγκη από τον πόνο δεν ξέρω αν έχω, τελικά όμως έχεις δίκιο, δεν θα άλλαζα το πώς είμαι με το να νοιώθω λιγότερο πόνο.
την νυσταγμένη αλλά γενναία καλησπέρα μου και μια καλημέρα ζεστή για την εβδομάδα που έρχεται!
@freedom μου
αυτό το "ογδόντα βαγόνια δίκιο" πολύ μου άρεσε! οι Κρητικοί σοφοί τύποι, εκτός από τη διατροφή τους ξέρουν και τι λένε :).
Καλή εβδομάδα και σε σένα!
Καλημέρες μέσα από τα ξημερώματα, φιλιά πολλά κ καλή εβδομάδα!
Αυτές οι στιγμές που σπας τον καθρέφτη που οι άλλοι σε είχαν φανταστεί και εμφανίζεις ένα πρόσωπο που ούτε ποτέ σκέφτηκαν για σένα... Άλλοτε τρέμω στην ιδέα κι άλλοτε το απολαμβάνω!
@Ioulita
συνήθως τρέμεις μέχρι να το κάνεις...μετά απολαμβάνεις, με ανακούφιση και μια παράξενη οδύνη για τα κομμάτια που αφήνεις πίσω σου.
καλησπέρα
καλώς ήρθες :)
Tο λουλούδι βγάζει αγκάθια και ανθίζει ξανά και καλύτερα έτσι. Το θέμα είναι να σπάσει το σκοινί.. Φιλάκια πολλά!!
Τι όμορφα που περιγράφεις κάτι που πραγματικά πολύ δύσκολα μπορεί να αποδοθεί με το φτωχό εργαλείο των λέξεων .....
Το ταξίδι μας είναι προσωπικό και τόσο μα τόσο μοναχικό .... πως αλλιώς θα μπορούσε να ήταν ?
Δεν ήρθαμε εδώ για να ζήσουμε ζωές άλλων .. η ψυχή που κουβαλάμε είναι παντοδύναμη κι όσο κι αν την φιμώνουμε και την φυλακίζουμε μέσα σε κελιά που χτίσαμε μαζί με "φίλους" , αυτή ξέρει να βγαίνει μπροστά χωρίς να υπολογίζει ούτε το κόστος ούτε τις μικρές μας "περιουσίες" ... ευτυχώς !!
Μπορεί να δείχνει ότι όλα γκρεμίζονται γύρω μας αλλά όλη η οικοδομική δραστηριότητα μεταφέρεται μέσα , όπως είχα διαβάσει κάπου ...και αναγκαίο βήμα για να πάμε παρακάτω είναι η αμφισβήτηση και η αναθεώρηση όσο και να πονάει ... τα δώρα όλης της διαδικασίας θα αναγνωρισθούν αργότερα .
Είναι πραγματικά πολύτιμος όποιος μπορεί εκείνες τις στιγμές να σταθεί δίπλα μας , νιώθοντας και καταλαβαίνοντας αυτό που μας συμβαίνει ...είναι εκείνες οι εποχές που οι συνοδοιπόροι γνωρίζονται μεταξύ τους .
Ένα πολύ όμορφο βραδάκι θα σου ευχηθώ !!!
@ Dreamy
αν τα λουλούδια τελικά προστατεύονται από τα αγκάθια είναι το ζητούμενο...:*
@Kryos
πραγματικά, η ψυχή πάντα κάνει την επανάστασή της. και βγαίνει μπροστά και λέει τα θέλω της. το θεμα είναι να πείσει και τη λογική γι' αυτό.
μου δίνει κουράγιο να σκέφτομαι ότι θα υπάρξουν δώρα από αυτή τη διαδικασία, όσο και αν το ξέρω, γιατί όλο κ κάποια "καταστροφή" περνάμε στη ζωή.
και ναι, οι συνοδοιπόροι είναι ίσως ένα από τα δώρα αυτά. πολύτιμα και μοναδικά. και το ευχαριστώ λίγο.
καλό βράδυ, ονειρεμένο, εύχομαι κ εγώ :)
Δημοσίευση σχολίου