Aγαπημένοι μου Archive
γιατί δεν θυμάμαι πότε σας πρωτοείπα "αγαπημένους";Να ήταν κάπου στο καλοκαίρι του 2006;
Και άραγε έχει καμιά σημασία, τώρα, στο έτος 2010, όταν εσείς κυκλοφορήσατε το πρώτο σας άλμπουμ σύμφωνα με την ελληνική wikipedia το 1996; Μάλλον όχι.
Αγαπημένοι μου Archive,
λοιπόν προχθές ήρθα στη συναυλία σας. Εκεί στο θέατρο Badminton με άλλους 2500 σας είδα να βγαίνετε μαυροντυμένοι και οι δέκα (!) για να μου τραγουδήσετε κάποια από τα μοναδικά σας τραγούδια.
Σε μερικά συγκινήθηκα. Σε άλλα χόρεψα. Σε κάποια δυστυχώς βαρέθηκα.
Με πάγωσε o απίστευτα δυνατός κλιματισμός του χώρου, με εξόργισε η καφρίλα μερικών που δεν εννοούν να καταλάβουν ότι δεν είμαστε υποχρεωμένοι πλέον να ανεχόμαστε το τσιγάρο τους και κυρίως την φύση του Ελληνάρα που κρύβουν μέσα τους, με ταξίδεψε ο εξαιρετικός ήχος, με προβλημάτισε η τιμή του εισιτηρίου, με άγγιξε ο κόσμος που τραγουδούσε, για κάποιες στιγμές με συνεπήρε η ατμόσφαιρα.
Αλλά...
Πριν δύο χρόνια περίπου, σε έναν πιό μικρό, παρεΐστικο σχεδόν χώρο, στο Κύτταρο, είχα την τύχη να παρακολουθήσω ένα μοναδικό live με κόστος στο ένα τέταρτο σχεδόν της τιμής του εισιτηρίου της συναυλίας σας. Με συμμετοχές από ελληνικά συγκροτήματα οι Μητέρα Φάλαινα Τυφλή, οι εξαιρετικοί Τransistor και ως κορυφαίο όνομα ο Graig Walker. Ο τραγουδιστής σας που άφησε την μπάντα το 2004. Αυτός ο συμπαθέστατος και απλός κοκκινοτρίχης με το ντροπαλό χαμόγελο και την απίστευτη φωνή.
Θυμάμαι ακόμα τη στιγμή που τραγούδησε το Again.
Όλες οι λέξεις με το στερητικό άλφα,αυτές που τις χρησιμοποιούν μερικοί επιτήδειοι στις μικρές αγγελίες για να μπαίνουν πρώτοι πρώτοι ακόμα και αν οι υπηρεσίες τους δεν ξεκινούν από το γράμμα άλφα, αυτές που τελευταίως χρησιμοποιούνται και για κάποιου τύπου χιούμορ, δεν ήταν ικανές για να περιγράψουν την άνεση με την οποία τραγούδησε ο άνθρωπος αυτός το συγκεκριμένο τραγούδι: Αβασάνιστα, αβάδιστα, άφοβα μα όχι άφωνα, απίστευτα.
Και με τρία άλφα στην αρχή της κάθε λέξης.Δεν θυμάμαι κι εγώ πιά, για πόση ώρα έμειναν σηκωμένες οι τρίχες μου όλες από την φωνή και την ερμηνεία. Και όλα αυτά χωρίς το δικό σας ανθρώπινο δυναμικό, χωρίς τα εφέ και χωρίς τον τόσο κόσμο να επευφημεί...
Η σύγκριση με την ερμηνεία που δώσατε στο Again στο φινάλε της συναυλίας αναπόφευκτα έβγαλε νικητή τον αποχωρήσαντα. Όσο κι αν προσπάθησε ο τωρινός ερμηνευτής, όσο και αν χτυπήθηκε, όσο και αν έδωσε, έφτασε κάτω μόνο η προσπάθεια. Όχι το μεγαλείο...
Πραγματικά, δεν θέλω να μειώσω την εμφάνισή σας προχθές. Ήταν τίμια. Τραγουδήσατε για δύο και κάτι ώρες, συμπεριλάβατε το πολυαγαπημένο μου Lights, ήσασταν αρκετά ζεστοί και προσπαθήσατε ειλικρινά.
Αλλά γράφω γιατί προβληματίστηκα
Τελικά αξίζει να συνεχίζουν μερικά συγκροτήματα όταν μέλη-κλειδιά τους, όπως ο κεντρικός τραγουδιστής ή έστω ο καλύτερος τραγουδιστής τους αφήνει το γκρουπ;
Ή μήπως ο μετασχηματισμός είναι απαραίτητος γιατί το όνομα που έχει ιστορία έχει και μεγάλο βάρος;
Ειλικρινά δική σας,
Κρυολογημένη Με Αβάσταχτο Συνάχι.
Υ.Γ. Χίλια ευχαριστώ στον Κ. για την πρόσκληση και την Mistress Hyde για την ιδέα των λέξεων με στερητικό άλφα.
γιατί δεν θυμάμαι πότε σας πρωτοείπα "αγαπημένους";Να ήταν κάπου στο καλοκαίρι του 2006;
Και άραγε έχει καμιά σημασία, τώρα, στο έτος 2010, όταν εσείς κυκλοφορήσατε το πρώτο σας άλμπουμ σύμφωνα με την ελληνική wikipedia το 1996; Μάλλον όχι.
Αγαπημένοι μου Archive,
λοιπόν προχθές ήρθα στη συναυλία σας. Εκεί στο θέατρο Badminton με άλλους 2500 σας είδα να βγαίνετε μαυροντυμένοι και οι δέκα (!) για να μου τραγουδήσετε κάποια από τα μοναδικά σας τραγούδια.
Σε μερικά συγκινήθηκα. Σε άλλα χόρεψα. Σε κάποια δυστυχώς βαρέθηκα.
Με πάγωσε o απίστευτα δυνατός κλιματισμός του χώρου, με εξόργισε η καφρίλα μερικών που δεν εννοούν να καταλάβουν ότι δεν είμαστε υποχρεωμένοι πλέον να ανεχόμαστε το τσιγάρο τους και κυρίως την φύση του Ελληνάρα που κρύβουν μέσα τους, με ταξίδεψε ο εξαιρετικός ήχος, με προβλημάτισε η τιμή του εισιτηρίου, με άγγιξε ο κόσμος που τραγουδούσε, για κάποιες στιγμές με συνεπήρε η ατμόσφαιρα.
Αλλά...
Πριν δύο χρόνια περίπου, σε έναν πιό μικρό, παρεΐστικο σχεδόν χώρο, στο Κύτταρο, είχα την τύχη να παρακολουθήσω ένα μοναδικό live με κόστος στο ένα τέταρτο σχεδόν της τιμής του εισιτηρίου της συναυλίας σας. Με συμμετοχές από ελληνικά συγκροτήματα οι Μητέρα Φάλαινα Τυφλή, οι εξαιρετικοί Τransistor και ως κορυφαίο όνομα ο Graig Walker. Ο τραγουδιστής σας που άφησε την μπάντα το 2004. Αυτός ο συμπαθέστατος και απλός κοκκινοτρίχης με το ντροπαλό χαμόγελο και την απίστευτη φωνή.
Θυμάμαι ακόμα τη στιγμή που τραγούδησε το Again.
Όλες οι λέξεις με το στερητικό άλφα,αυτές που τις χρησιμοποιούν μερικοί επιτήδειοι στις μικρές αγγελίες για να μπαίνουν πρώτοι πρώτοι ακόμα και αν οι υπηρεσίες τους δεν ξεκινούν από το γράμμα άλφα, αυτές που τελευταίως χρησιμοποιούνται και για κάποιου τύπου χιούμορ, δεν ήταν ικανές για να περιγράψουν την άνεση με την οποία τραγούδησε ο άνθρωπος αυτός το συγκεκριμένο τραγούδι: Αβασάνιστα, αβάδιστα, άφοβα μα όχι άφωνα, απίστευτα.
Και με τρία άλφα στην αρχή της κάθε λέξης.Δεν θυμάμαι κι εγώ πιά, για πόση ώρα έμειναν σηκωμένες οι τρίχες μου όλες από την φωνή και την ερμηνεία. Και όλα αυτά χωρίς το δικό σας ανθρώπινο δυναμικό, χωρίς τα εφέ και χωρίς τον τόσο κόσμο να επευφημεί...
Η σύγκριση με την ερμηνεία που δώσατε στο Again στο φινάλε της συναυλίας αναπόφευκτα έβγαλε νικητή τον αποχωρήσαντα. Όσο κι αν προσπάθησε ο τωρινός ερμηνευτής, όσο και αν χτυπήθηκε, όσο και αν έδωσε, έφτασε κάτω μόνο η προσπάθεια. Όχι το μεγαλείο...
Πραγματικά, δεν θέλω να μειώσω την εμφάνισή σας προχθές. Ήταν τίμια. Τραγουδήσατε για δύο και κάτι ώρες, συμπεριλάβατε το πολυαγαπημένο μου Lights, ήσασταν αρκετά ζεστοί και προσπαθήσατε ειλικρινά.
Αλλά γράφω γιατί προβληματίστηκα
Τελικά αξίζει να συνεχίζουν μερικά συγκροτήματα όταν μέλη-κλειδιά τους, όπως ο κεντρικός τραγουδιστής ή έστω ο καλύτερος τραγουδιστής τους αφήνει το γκρουπ;
Ή μήπως ο μετασχηματισμός είναι απαραίτητος γιατί το όνομα που έχει ιστορία έχει και μεγάλο βάρος;
Ειλικρινά δική σας,
Κρυολογημένη Με Αβάσταχτο Συνάχι.
Υ.Γ. Χίλια ευχαριστώ στον Κ. για την πρόσκληση και την Mistress Hyde για την ιδέα των λέξεων με στερητικό άλφα.
7 σχόλια:
Καλά, ακόμα και μέσα στο Badminton καπνίζουν;;; Απίστευτο...
Πάντως στο τελευταίο σου ερώτημα, νομίζω πως τείνω στο ότι αν φύγει ο ένας, είναι σα μια συνταγή που θέλεις να φτιάξεις, χωρίς όμως τα σωστά υλικά
αχ Πεταλάκη μου, ναι, δεν κάπνιζαν πολύ αλλά ένας μερικές σειρές πιό πίσω μου ναι.. και το χειρότερο, δεν αντέδρασε κανένας διπλανός του! Αυτή η απάθεια ή δειλία ή ότι άλλο είναι,μόνο σε καλό δεν μας έχει βγει.
Και έχεις δίκιο για τη Συνταγή. Κάτι έλειπε ;)
ο κανόνας λέει πως αν αποχωρήσει κάποιος βασικος μιας ομάδας δύσκολα αντικαθίσταται...
όμως υπάρχουν και εξαιρετικα παραδείγματα για το αντίθετο.
πολυ σπάνια όμως...
περαστικα σου γοργόνα!
φιλια σου!
Αγαπημένη γοργονίς
Από τα πάτρια εδάφη σου στέλνω πολλά φιλιά, μη μου εξοργίζεσαι με τους ανεγκέφαλους, όσο υπάρχει ανοχή θα μένουν ίδιοι και μη στενοχωριέσαι για την αποικοδόμηση των Archive μέσα σου, το ίδιο έπαθα με το τελευταίο άλμπουμ των Maiden αλλά παρηγορήθηκα γρήγορα βλέποντας τον καλό μου Micheal Kiske να μου στέλνει χαιρετίσματα από τη νέα του μπάντα. Πού καλά πήγε ο κοκκινοτρίχης; Ντουγρού ξοπίσω του κι εμείς.
Μια από αυτές τις μέρες θα τα πούμε εκτενέστερα. Φιλιά πολλά
Γοργονίτσα μου όλα τα συγκροτήματα κάποια στιγμή αλλάζουν σύσταση, είναι όπως τους συνεταιρισμούς. Δεν κρατάνε ποτέ για πολύ, όσο καλά κι αν έχει πάει η επιχείρηση.
Και φυσικά πώς να συγκριθεί το ιδανικό, το γνήσιο, με το δεύτερο που μοιραία μιμείται;
Θα σου έλεγα να παίξεις το παιχνίδι με τα 15 τραγούδια νομίζω ότι θα έχει ενδιαφέρον η λίστα σου. Λεπτομέρειες στο κονάκι μου:)
Φιλάκια πολλά!
@Ναύτη
ναι, εξαιρετικά λίγες περιπτώσεις...για την ακρίβεια, αυτή τη στιγμή δεν θυμάμαι κάποια πέρα από τους Genesis...
Ευχαριστώ για τις ευχές :)
καλησπέρες
@ Pompeia αγαπημένη!
ο Graig ακολουθεί σόλο καριέρα (όπως λέμε σόλο αρκούδα)και μια χαρά τα πάει (μη φανταστείς τα μεγαλεία των Archive βέβαια)
Φιλιά θα τα πούμε ελπίζω όταν απαλλαγώ από το κρυωλόγημα και τα παρελκόμενά του!
@Μαργκό μου
Έχεις δίκιο, συνεταιρισμός είναι...απλά όταν μπαίνει κ η τέχνη δυσκολεύουν τα πράγματα ;)
πέρασα ήδη από το κονάκι σου κ θαύμασα τη λίστα σου κ τώρα, αν κ έχω ξαναπαίξει, ετοιμάζω κ τη δική μου!
Καλημέρα και περαστικά.Το Again είναι από τα πιο απίστευτα τραγούδια. Το ακούω στο repeat ξανά και ξανά και σχεδόν εύχομαι να είχα απογοήτευση ερωτικής φύσεως,για να το αισθανθώ καλύτερα...
Δημοσίευση σχολίου