Παρασκευή 31 Μαρτίου 2017

Ευχές

Ο ήλιος τρυπώνει ανάμεσα στις πολυκατοικίες κι από το κλειστό τζάμι του Καφέ αλλοιώνει  τα συμπαθητικά της χαρακτηριστικά. Σχεδόν την τυφλώνει στο ένα μάτι.

Κοιτάζει αφηρημένα μία το φλιτζάνι του μισοτελειωμένου καφέ, μία τις αντιδράσεις του συνομιλητή που ουσιαστικά είναι ακροατής.

Τι τύχη που έχει ακροατή, αλλά νοιώθει κι ένα βάρος, γιατί οι ακροάσεις πληρώνονται  πολύ ακριβά.

"Θα ήθελα να μπορώ να κοιμάμαι βαριά.-Ν΄αγαπάω ελαφριά.-Να έχω  γερό στομάχι και καλύτερη αίσθηση του χώρου.-Να μην ανθίζω το Φλεβάρη πριν καλά καλά βγάλω φύλλα.
Να μην χαμογελάω στην πρώτη λιακάδα, να μην ελπίζω στη βαρυχειμωνιά, να μετράω τα ψιλά και τα ρέστα μου. -Να καθαρίζω συχνότερα το σπίτι μου. -Να έχω μια κατεύθυνση,  ένα πρόγραμμα.-Να μην ραγίζω σε ταξιδιάρικες μελωδίες, να μην ταξιδεύω σε μυρωδιές.
Να μην έχω φόβο, ελπίδα, οράματα.-Να μην βλέπω όνειρα.-Να χωράω σε κάποιο από τα κουτάκια των άλλων.Να μη με ρίχνουν τα κλισέ που αποδεικνύεται ότι ισχύουν"

Καμία αντίδραση. 
Μια σιωπή με συγκατάβαση.

"Πέρασε η ώρα, δεν πάμε; Είμαι ξενυχτισμένος από χθες"


Μόλις έπεσε κι ο ήλιος πίσω από την πολυκατοικία και βρίσκει πάλι τα χαρακτηριστικά της.
Ο συνομιλητής πρέπει να φύγει.


"Ναι, ναι! Ωραία ήταν και σήμερα. Τι καλά που τα είπαμε".


Σηκώνονται. 

Λίγες ώρες μετά στριφογυρίζει στο κρεβάτι και σκέφτεται ότι ήταν λάθος ο καφές νωρίς το απόγευμα. Καφεΐνη μετά τις 5 μμ δεν επιτρέπεται αν έχεις ευαίσθητο νευρικό σύστημα.
Δεν μπορεί να κοιμηθεί βαριά, ν' αγαπήσει ελαφριά, να έχει καλύτερο στομάχι και να μην πέφτει πάνω στους άλλους όταν είναι κουρασμένη.Δεν καθαρίζει συχνά και δεν έχει πρόγραμμα. Και όλες αυτές οι ευχές, μάλλον δεν την αφορούν.

Σηκώνεται να φτιάξει ένα χαμομήλι.


Δεν υπάρχουν σχόλια: