Τετάρτη 29 Απριλίου 2009

10 + 1 Αγαπημένα Μουσικά Κομμάτια...

Δεν μπόρεσα να αντισταθώ σε αυτό το Παιχνίδι.
Έρχεται μετά από "ανοιχτή πρόσκληση" της Μπινέλ και αφορά Μουσική. Αγαπημένη Μουσική. Κομμάτια που όταν τα ακούω κάτι παθαίνω, κάτι χτυπάει μέσα μου και σχηματίζει εικόνες και οράματα αυτού που ήμουν, είμαι και μάλλον θα ήθελα να είμαι.

Η λίστα μάλλον ατελείωτη.
Αλλά εδώ είναι μερικά που έχουν αφήσει τη δική τους ιστορία σε μένα.


~Massive Attack-Unfinished Sympathy~
Ο στίχος τα λέει όλα.
Η ανακόλουθη μελωδία σε απόλυτη ακολουθία με το πάθος του τραγουδιού.
Η φωνή της Shara Nelson απερίγραπτα ερωτική.
Χωρίς υπερβολή, το έχω ακούσει χιλιάδες φορές και η αίσθηση που μου αφήνει είναι πάντα η ίδια: έκσταση.



How can you have a day without a night
You're the book that I have opened
And now i've got to know much more




~Antony and The Johnsons-Cripple and The Starfish~
Με τις πρώτες νότες του βιολιού ακόμα και το χνούδι σε κάθε γωνία του κορμιού μου σηκώνεται όπως σηκώνουν τα λουλούδια τα κεφάλια τους για να κλέψουν φως...
Πώς να περιγράψω την αγγελική φωνή του Αntony; Πώς βάζεις σε γραμμές κάτι τόσο αιθέριο;
Πόνος, λυρισμός, ταξίδι, έρωτας, εγκατάλειψη. Όλα στο χωνευτήρι. Και το ξέσπασμα στο 3.13 σαν να βγαίνει από την Ψυχή κάθε φορά που το ακούω...




I am very happy
So please hit me
I am very very happy
So come on hurt me

I'll grow back like a Starfish




~Madrugada-Vocal~
Οι Madrugada είναι όχι απλά αγαπημένοι, αλλά ΠΟΛΥΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ. Aπό τα πιό ερωτικά συγκροτήματα που έχω ακούσει. Θα μπορούσα να βάλω ολόκληρα cd τους ή καμιά εικοσαριά κομμάτια τους, τουλάχιστον. Περιορίζομαι στο Industrial Silence, που παραμένει το αγαπημένο μου, και στο Vocal γιατί οι εικόνες που έχω από αυτό είναι απλά αξεπέραστες...



Well, oh, well, oh, you know it's only so much I can take
I buried my head in that pillow for a million days
So, oh, oh well, I'm sorry but I do not care to wait
Dare not walk through the light
Dare not walk through the light

Oh, dare not walk through the light
Dare not walk through the light



~Morrisey and Siouxsie-Inderlude~
Από πού να το πιάσω αυτό το κομμάτι; Και τι να γράψω; Από την πρώτη στιγμή που το άκουσα με βύθισε στην απόλυτη μελαγχολία του, σε μια θάλασσα από την οποία δεν θελω να βγω...




Loving you, is the world that's strange,
So much more than my heart can hold,
Loving you makes the whole world change.
Loving you, I could not grow old.



~James-All Messed Up(Getting Away With It)~
Άλλη μια αγγελική φωνή στη λίστα. Τim Booth και η παρέα του. Άλλη μια ανατριχίλα για την ραχοκοκκαλιά μου. Έχει παιχτεί βέβαια τόσο που έχει σχεδόν καεί, αλλά για μένα εξακολουθεί να είναι στα πολύ αγαπημένα μου...




Daniel's saving Grace
He was all but drowning
Now they live like dolphins



~Portishead-The Rip~
Τα λόγια είναι περιττά.
Wild wild horses they will take You away,
όπως πήραν κι εμένα όταν το άκουσα πραγματικά για πρώτη φορά..




As she walks in the room,
Scented and tall,
Hesitating once more.
And as I take on myself,
And the bitterness I felt,
Realise that love lost, while
White horses,
They will take me away,
And the tenderness I feel,
Will send the dark underneath,
Will I follow?


~Death In Vegas-Scorpio Rising~
Για το στίχο και την εθιστική μελωδία του.
Kαι γιατί απλά, από τότε που τους άκουσα, κόλλησα άσχημα μαζί τους.






If I don't go crazy, I'll lose my mind
I saw a life here for me but now I'm blind
I wanna go to heaven, never been there before
I wanna go to heaven, so you kill me some more




~Arcade Fire- Intervention~
Κομμάτι που έχω συνδέσει με πολύ δύσκολη περίοδο στη ζωή μου. Που κατά βάση με κάνει να θέλω να κλαίω διαρκώς, αλλά ταυτόχρονα μου αρέσει τόσο που ξεπερνάω την κατάθλιψη και το ακούω ξανά και ξανά.


Every spark of friendship and love
Will die without a home


~Joy Division-Decades~
Η απόλυτη κατάθλιψη σε συσκευασία δώρου. Το κομμάτι που σε ναρκώνει και κάνει την απόγνωσή σου γυαλί να δεις μέσα της. Περπατάς περπατάς και σκέφτεσαι το στίχο "Here are the young men, the weight on their shoulders, Here are the young men, well where have they been?" Κι αυτό συνδεδεμένο με παράξενα όμορφες αναμνήσεις, οπότε και αυτό παράξενα αγαπημένο.



Weary inside, now our hearts lost forever,
Cant replace the fear, or the thrill of the chase,
Each ritual showed up the door for our wanderings,
Open then shut, then slammed in our face.



~Sebastien Tellier-La Ritournelle~
Τραγούδι δρόμου. Δρόμου ζωής, δρόμου στιγμής, δρόμου διαδρομής.
Το ακούω και βλέπω τη ζωή να τρέχει. Όχι μόνο τη δική μου.


Love is to share Mine is for you


και για το +1 ένα ελληνικό κομμάτι

~Έλλη Πασπαλά-Η ρίζα του Ιεσσαί~
γιατί το ευχαριστώ που χρωστάμε σε μερικούς ανθρώπους είναι βαθύτερο από τον έρωτα...


Να μην τρομάζεις
να μ' αγαπάς
μπρος να κοιτάζεις
να μην απελπίζεσαι
και όταν δειλιάζεις
και δεν τολμάς
να μ' αγκαλιάζεις και να προχωράς

το "ευχαριστώ" που σου χρωστώ
είναι βαθύ, βαθύτερο από τον έρωτα
κι όμως αυτό το "ευχαριστώ"
δεν έχω βρει τον τροπο να στο πω




Υ.Γ.Έχω ήδη αναφέρει πολύ αγαπημένα μου κομμάτια όπως το kein zuruck (wolfsheim), το everloving (moby) και το love me to the end (Deine Lakaien) τα οποία είναι και αυτά στη λίστα αλλά να μην τα ξαναβάζουμε και αναμασούμε ως γελάδες τα ίδια και τα ίδια.
Και τέλος πρόσκληση στέλνω κι εγώ ανοιχτή. Όποιος θέλει παίζει. Άλλωστε είναι τόσο αγαπημένο θέμα που θα ήθελα να δω όλων των διαδικτυακών μου φίλων τα αγαπημένα.
Καλή Σας Απόλαυση (που λένε και σε γνωστό Παγωτοπωλείον-Ζαχαροπλαστείον)

10 σχόλια:

Prince Of The City είπε...

Αχου το μωρε... Καλα τα κομματια που επελεξες τα μισα δε τα ηξερα αλλα μου αρεσαν πολυ!!

Επαιξα κι εγω, αλλα μιας κι εχεις ανοιχτη προσκληση περνα κι απο μενα για μια γνωμη!!

Φιλουνια!

Ανώνυμος είπε...

Τι να πω αγάπη μου για Joy Division (που τους ξέχασα), για Portishead, James, Morrisey με Sioux, Massive Attack;
Μας αρέσουν πολύ τα σεντόνια σας κυρία μου, αυτό έχω να σας πω!

mermyblue είπε...

καλημέρα σας!

@ ΓκοτΈιντζελ, θα περάσω θα περάσω. Το είδα ήδη αλλά δεν πρόλαβα χθες :)

@Μπινέλ
χαίρομαι που σας άρεσε το σεντονάκι. Και σκεφτόμουν μετά ότι υπήρχαν να γράψω άααλλα τόσα(ξέρεις, στον ύπνο, εκεί που σου έρχεται η φώτιση :) ) αλλά θα πρέπει να κάνω και βέρσιον νουμερο 2

Ανώνυμος είπε...

Και δεν κάνεις; Περνάμε τόσο καλά με τη μουσική! Μου θύμισες την τελευταία συναυλία των James στο Λυκαβητό και συγκινήθηκα. Ήταν τόσο, μα τόσο ωραία!

mermyblue είπε...

αχ, εμένα μου θύμισε το Brixton. Ταξίδι Λονδίνο μόνο κ μόνο γι αυτούς (μιας κ τους είχα χάσει τότε στο Λυκαβητό)...

θα κάνω τοπ 100 :D
ή υποκατηγορίες, όπως εκανες εσύ:trip hop, dark wave κ τα καθέκαστα

moutro είπε...

Είσαι ροκ γοργόνα ρε baby. Πραγματικά σε απολαμβάνω. Τα κομμάτια super αλλά James ακούμε Sometiiiiiiiiiiiiiiiiiimeeees when i look into ur eyes i swear i can see ur sooooooooouuuuuul....

Dorothy είπε...

Πραγματικά το χάρηκα αυτό το post σου, ίσως γιατί μέσα στα 11 ήταν και το δικό μου αγαπημένο! Καλο μήνα!

mermyblue είπε...

@ μον μούτρε
james ως γνωστόν ακούμε τα ΠΑΝΤΑ!
για να δω κ τα δικά σου κομμάτια...άντε γιατί πολύ "κοιλιά" έχεις κάνει κ δεν γράφεις!

@Ντοροθυ
κ τι κομμάτι το αγαπημένο σου (μας)...
:)

Roadartist είπε...

The rip..θεικό κομμάτι!

mermyblue είπε...

πραγματικά, το the rip ήταν ίσως το καλύτερο κομμάτι που βγήκε πέρυσι...

καλώς ήρθες roadartist :)