Ανασκόπηση

~Το χρώμα του καλοκαιριού ξεβάφει σταδιακά από τα πρωτοβρόχια, στο σώμα και στον φθινοπωρινό ουρανό
~

~ Τελευταίες βουτιές σε ζεστή θάλασσα με υποψία ψύχρας
~

~Σαλιγκάρια

βγαίνουν από παντού να γευτούν τη δροσιά στην άσφαλτο, στα σπασμένα πεζοδρόμια, στα λίγα άναρχα χορταράκια που ξεπετάγονται Έντρομη μήπως ακούσω το ανεπιθύμητο "κρακ", μαζεύω όσα μπορώ και τα βάζω μαλλώνοντάς τα σε παρακείμενους, ένας θεός να τους κάνει, κήπους. Είναι σίγουρο ότι θα ξεστρατίσουν πάλι. Με κάνει να αναρωτιέμαι πού πηγαίνουν, τι ψάχνουν να βρουν σε κάτι τέτοιες "αποστολές αυτοκτονίας"...Συνειρμικά, σαν βαρίδι, η πορεία των σαλιγκαριών στην αυτοπραγμάτωση με κίνδυνο της ζωής τους μου υγραίνει το πρόσωπο. Ευτυχώς δεν ανεβαίνει κανένα πάνω μου~


~Νύχτες Πρεμιέρας.
Ώρες πολλές στις σκοτεινές αίθουσες του Αττικόν, του Απόλλων και του Δαναού. Νάτσος, καφέδες αναμονής στον Ιανό και συμπάθεια στις αναπαυτικές καρέκλες.

Και στην οθόνη:
~Ζώντας με την απαιτητική καρδιά ενός άλλου (Tell-Tale) σε μια προσαρμογή του γνωστού έργου του Έντγκαρ Άλαν Πόε, με πολύ καλές ερμηνείες και αρκετά ενδιαφέρουσα πλοκή. ~
~Το "Κατηγορώ" ενός Ζωγράφου( Rembant's J Accuse), ή οι παράξενες εμπνεύσεις του Peter Greenaway, που ήταν μάλιστα παρών στην κατάμεστη αίθουσα σε μια παρωδία μετάφρασης των λεγόμενών του από την συμπαθή αλλά μάλλον ανεπαρκή μεταφράστρια (ακόμη δεν μπορώ να ξεπεράσω τη μετάφραση του artificial light ως "εικονικού φωτός" και του Ουμπέρτο Έκο ως Ρομπέρτο Έκο και αυτά είναι μόνο δείγματα.)~
~Η Μαγεία των 80's στο 2009( Adventureland), με το Amadeus του Falco να ακούγεται και να μας γυρίζει πίσω σε μια δροσερή κομεντί με πολύ καλές ερμηνείες και χαριτωμένο σενάριο. Εφάμιλλο του Juno, τρυφερό και νοσταλγικό~
~Η Ζωή Είναι Μια Σκύλα και Μετά Πεθαίνεις (Fish Tank), στην ιστορία μιας έφηβης με απούσα οικογένεια και ανύπαρκτες σχεδόν ευκαιρίες στη Βρετανία του σήμερα~
~Το Έργο Καράτε-Ξύλο που Μου Χρειαζόταν ( Enter The Dragon), η τελευταία ταινία του Bruce Lee σε μεταμεσονύχτια προβολή με ένα κοινό που χειροκροτούσε και επευφημούσε σχεδόν κάθε εντυπωσιακή εμφάνιση και αεροδυναμική σφαλιάρα~
~Ο Ψυχρός Πόλεμος μέσα από τα μάτια του Χίτσκοκ και του Σωσία του (Double Take), σε ένα ντοκιμαντέρ δύσκολο με τον Χίτσκοκ μόνο ως προκάλυμμα~
~Αγάπησα Έναν Τυμβωρύχο (I Sell The Dead), σε μια παρωδία b-movie, αρκετά χαριτωμένη και προσεγμένη~
~Το Κορίτσι Με το Τατουάζ ( Millenium the girl with the dragon tattoo), σουηδική παραγωγή, αμάγαλμα ευρωπαϊκού και αμερικανικού κινηματογράφου με ιδιαίτερη υπόθεση, γρήγορη πλοκή, εντυπωσιακές ερμηνείες και πολύ καλή φωτογραφία. Σχεδόν ξεχνάω τη βία που με ανάγκασε να βγω από την αίθουσα κάποια στιγμή~
~Προσοχή Στα Πειράματα Ανάστασης( Re Animator), το κλείσιμο του φεστιβάλ για μένα με απίστευτη ταινία τρόμου, πραγματικά cult με κομμένα κεφάλια που μιλάνε και θέλουν σεξ (!) και γάτες που ανασταίνονται για τις ανάγκες του σεναρίου περί τις τρεις φορές~
(Και ο νικητής είναι το Το Κορίτσι Με το Τατουάζ. Μαθαίνω ότι βγαίνει αύριο στις αίθουσες. Οι λάτρεις των ταινιών με αστυνομική πλοκή μην την χάσουν)~

~Έξω από τις σκοτεινές αίθουσες η Ζωή συνεχίζεται
~

~Προεκλογική περίοδος και παντού διαφημιστικά των υποψηφίων. Ποτέ δεν θα καταλάβουν άραγε ότι κανένας δεν πρόκειται να τους ψηφίσει επειδή τους άρεσε η φωτογραφία τους. Και επίσης επειδή εσώκλεισαν στο φάκελλο "σταυρωμένο", έτοιμο το ψηφοδέλτιο~
~το "υπεύθυνο" πρόσωπο του Καταλληλότερου στις στάσεις των λεωφορείων, σε γιγαντοαφίσες στην Αττική Οδό, κοιτάει χωρίς να βλέπει το μέλλον σαν αυτό να είναι μόλις πενήντα εκατοστά μπροστά του. Τόσο μακρυά~
~ο Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια προτάσσει τον αριστερό ώμο για να κάνει αντίθεση με τις κάπως τέρμα-δεξιά ιδέες και μας υπενθυμίζει ποιητικά "τώρα ξέρεις". Ξέρω που να μην ήξερα, που λέει και μια ψυχή~
~προεκλογικά περίπτερα με σπαστές και πλαστικές καρέκλες κατά περίπτωση κάνουν κατάληψη στις πλατείες.Στο προεκλογικό περίπτερο του Καταλληλότερου στο Σύνταγμα έχει στηθεί ραδιοφωνικός σταθμός. Περνώντας διαπιστώνω ότι παίζει τον ύμνο του κόμματος και η εκφωνήτρια με ύφος γλυκερό, ωσάν τις εκφωνήτριες νεανικών σταθμών διαλαλλεί στους παντελώς αδιάφορους, παντελώς ναρκωμένους περαστικούς πού γίνεται η σημερινή ομιλία και πού η αυριανή. Και μας υπενθυμίζει ότι σε τέσσερις μέρες θα μας έρθει και πάλι, μαζί να φτιάξουμε μια Ελλάδα μεγάλη. Πότε έφυγε και δεν το κατάλαβα;~
~ Το δε προεκλογικό περίπτερο του Μη Καταλληλότερου στην Κλαυθμώνος έχει την ατυχία να έχει μπροστά του στάσεις λεωφορείων. Και ο Καταλληλότερος με φόντο τα πράσινα σου προκαλεί μια σύγχυση, που έτσι κι αλλιώς την είχες γιατί πολλά έχουν γίνει αχταρμάς και δεν ξεχωρίζεις ποιός είναι τι, για να μην πω εσύ τι είσαι~

Σκέφτομαι, καλύψτε ό,τι ανοιχτό χώρο έχουμε, εν ανάγκη κόψτε και κανένα δέντρο, τι σημασία έχει, σημασία έχουν οι Καρέκλες σας, πλαστικές, σπαστές, θρόνοι. Η Καρέκλα στην Ελλάδα είναι το νούμερο ένα ποθητό, χρηστικό αντικείμενο για κυβερνώντες και μη~

~Η υγρασία τις νύχτες τρυπάει το κόκκαλο και την ψυχή. Η μέρα μικραίνει και με σαν πλάσματα της νύχτας βγαίνουν να περπατήσουν στο σκοτάδι και οι Ανάγκες. Αυτές που το καλοκαίρι γιατρεύονται από τον Ήλιο και τη Ζέστη. Τις παίρνεις από το χέρι και τις πας βόλτα στην Πόλη. Και αν βρεις παρέα, γίνονται φίλες σου~

~Τα Σκούρα Ρούχα κάνουν σταδιακά την εμφάνισή τους, αφήνοντας στην ατμόσφαιρα μια υποψία αντισκωρικού και Χειμώνα. Είναι νωρίς, σκέφτομαι, αλλά στα Μαύρα γίνεσαι Αόρατος~

~Και κάπου εκεί στα σκοτάδια, ανάμεσα σε μουσικές και καπνούς, συναντάς με συγκίνηση Ψυχές που έχεις συναντηθεί στο μεγάλο βιβλίο του Διαδικτύου. Και μένεις άναυδος που σου βγαίνει τόση συγκίνηση σαν να συναντάς Φίλο από τα Παλιά~

~ Και κάπως έτσι, ο Θαυμάσιος Σεπτέμβρης δίνει τη σκυτάλη στον Οκτώβρη, το μήνα που στατιστικά οι περισσότεροι γράφουν και λένε με ένα περιττό "μι".Το μήνα του " Όχι" που μπορεί να είναι και "Ίσως". ~

~Καλό ΟκτώΒρη λοιπόν, και,
Σκοτάδια, ερχόμαστε για Καφέ...~