Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2009

Δεκέμβρης




Τι είναι ο πονοκέφαλος;
Η Αθηνά στο δικό μου κεφάλι που θέλει να σκάσει στον έξω κόσμο; Ένα τραγούδι που ακούω διαρκώς να παίζει και όλες οι σκέψεις που έρχονται και φεύγουν παρόμοια με τους ανθρώπους που αφήνουμε πίσω ή μας αφήνουν πίσω και γενικά, το πίσω;

Ο πόνος χορεύει σφυρυλατώντας το παρόν στη θολή αντίληψη που αφήνουν τρία καραφάκια ρακόμελο.


Μπήκε Δεκέμβριος.
Τα Εξάρχεια φρουροκρατούμενα και η Ζωή εκεί συνεχίζει με εορταστικά λαμπάκια.
Ένα χρόνο πίσω και δύο χρόνια πίσω και το χέρι που κρατούσα και το χέρι που κρατάω.

Ο πόνος σμιλεύει το άγαλμα που θα αποκαλυφθεί όταν ο καιρός είναι Καλός και μαζευτεί κόσμος και ανοίξουμε τις σαμπάνιες και πιούμε όλοι μαζί στο Νέο Έτος, Εαυτό, Αγάπη
Στη Νέα Ζωή.

Μένει
τίποτα πίσω; Αναρωτιέμαι. Πού πηγαίνουν όλα αυτά;
Στον Παράδεισο, στην Κόλαση, στην Ανακύκλωση;
Ή μήπως έχουν γίνει πουλιά και πάνε προς τα Κάπου για να ενωθούν με όλα όσα χρωμάτιζαν το Τότε μας;

Νομίζω σε Ένα Δοξασμένο Παράλληλο Σύμπαν. Εκεί ζούμε για πάντα, με όσους ζήσαμε και αφήσαμε και μας άφησαν και πονέσαμε και μας πόνεσαν και χάθηκαν, αλλά δεν χάθηκαν. Εκεί ο καθένας ζει το τότε του πανηγυρικά. Το Παράλληλο Σύμπαν που λένε απλοϊκά "Παρελθόν"...


Αν γίνω ένα λαμπάκι στα τόσα
θα φωτίζω
και θα βλέπω
και θα μυρίζω την αγάπη, τη μοναξιά και τις ανάγκες των Άλλων.
Και τις δικές μου.
Και Δίπλα σε ένα άλλο, Δίπλα Σου
θα φωτίσουμε την Πόλη.

Καλός Μήνας,
γεμάτος πράσινα πλαστικά δέντρα και μερικά ζωντανά-νεκρά, και πολλούς αδέσποτους, ορφανούς Άη Βασίληδες (υιοθετήστε έναν!), φουσκωτά ελαφάκια και μαλλιαρούς, ψεύτικους κινούμενους ταράνδους. Πούλιες και χρυσόσκονη και εορταστικές εκδηλώσεις. Και έξοδα και παροξυσμό σε καφέ και δρόμους. Και κουρασμένες πωλήτριες και απηυδησμένους οδηγούς.

Ένας Δεκέμβρης ξεκινήσε.
Ας βρέξει, ας χιονίσει, ας μυρίσει τζάκι, καφέ και τρυφερότητα.

9 σχόλια:

b|a|s|n\i/a είπε...

πού πηγαίνουν όλα αυτά ε;
ίσως εκεί που θέλουμε να πιστεύουμε ότι πηγαίνουν.
καλημέρα σου!

IZA είπε...

`Ολοι περιμένουν με αγωνία τα Χριστούγεννα. Φώτα, ψώνια, χρυσόσκονη, γκλαμουριά, κούραση... Μια σαπουνόφουσκα που ξεφουσκώνει. Κανείς δεν βρίσκει τελικά τα Χριστούγεννα που έχει στο μυαλό του, τα μαγικά Χριστούγεννα των παιδικών του χρόνων. Γιατί χάθηκε το συναίσθημα, η αγάπη, η θαλπωρή η πίστη στον `Αι- Βασίλη. Κι έμεινε ο καταναλωτισμός, τα υπερβολικά στολίδια κι οι κραιπάλες. Καλή σου νύχτα.

Dreamy Cloud είπε...

Τα Χριστούγεννα έχουν χάσει προ πολλού την ουσιαστική τους έννοια.. καλά τα φωτάκια μα επιφανειακά πια στην πλειοψηφία τους.. Όλα αυτά που ζήσαμε και ζούμε πάνε σε αυτό το παράλληλο σύμπαν.. Την αρχή και την συνέχεια του όμως την κάνουμε εμείς στο τώρα μας κι ας γίνουν όλα αναμνήσεις στη συνέχεια..
Καλό βραδάκι και καλό Σκ να περάσεις Μermy μου!! Φιλάκια πολλά :)

Ανώνυμος είπε...

Όχι τρυφερότητα το Δεκέμβρη ρε παιδιά!
Σκληρότητα. Θέλω σκληρότητα!

happypepper είπε...

Θα βρέξει, θα χιονίσει, θα μυρίσει τζάκι κ τρυφερότητα...
Μια καλησπέρα γοργονίτσα!

mermyblue είπε...

@basnia
έτσι είναι. εκεί που θέλουμε. στο παράλληλο σύμπαν που η ταινία μας παίζεται για πάντα και δεν έχουμε χάσει κανέναν αγαπημένο, ποτέ. ή αν θες, εκεί που ο καθένας βρίσκει πιό παρήγορο...

@ΙΖΑ μου
μου αρέσουν οι γιορτές τόσο πολύ, όσο καταναλωτικές κ αν είναι...φυσικά, θα προτιμούσα να έχουν και περιεχόμενο, το περιεχόμενο που περιγράφεις. Να είναι γεμάτες με την αγάπη που τόσο μας χρειάζεται όλων και κυρίως, να συνειδητοποιούμε τι γιορτάζουμε. κ το σημαντικότερο, να μην θυμόμαστε να αγαπάμε μόνο τότε.
προσωπικά, κατά κάποιο τρόπο, πιστεύω στον Άγιο Βασίλη...ίσως δεν μεγάλωσα ποτέ. και δεν θέλω (τουλάχιστον σ' αυτό το θέμα)να μεγαλώσω. τα φιλιά μου οικογενειακώς!

@συννεφούλα
και την ουσιαστική έννοια, εμείς τη δίνουμε ;)
να είσαι καλά, :*

@Μπινέλ μου
εγώ άμα έρθω να σου κάνω αγκαλίτσα, εσύ να μου δώσεις μπούφλα :D ! θα τα βρούμε πάντως κ το Δεκέμβρη!

@χαρούμενε πιπέρι
για να χιονίσει δεν το βλέπω, ελπίζω μόνο να νοιώσουμε Χριστουγεννιάτικα. Κ όταν λέω αυτό, δεν εννοώ φωτάκια, ψώνια κλπ.
Το τζάκι σίγουρα είναι μέσα στη λίστα πάντως. Η μυρωδιά του είναι ο Χειμώνας για μένα. Καλησπέρα !

k είπε...

στο κάπου. στη χώρα του ποτέ. και τα φωνάζουμε για να δούμε και να τα μυρίσουμε ξανά. πότε θα αφουγκραστούμε το χειμώνα λαμπάκι μου? εσύ το κόκκινο εγώ το ροζ. καλός μήνας μπήκε? να μας μπει. σε φιλώ! τζιζζζζζ! σιγά καλέ!!! :*

ολα θα πανε καλα... είπε...

την τελευταία σου φράση-ευχή θα κρατήσω και θα ευχηθώ καλά Χριστούγεννα,με υγεία και χαρά και τρυφερότητα και απ όλα.Όσα στερηθήκαμε,όσα ελπίσαμε,όσα ονειρευτήκαμε.
Καλημέρα!

mermyblue είπε...

@kaya μου
λες να στολίσαμε όμορφα την Αθήνα τελικά;
ακόμα ψάχνω χώρο για όσα έφυγαν και δεν θέλω να πετάξω....


@όλα θα πάνε καλά
βρίσκω την ευχή παραμονή πρωτοχρονιάς
ανταποδίδω.
να είναι μια χρονιά με όσα θέλουμε κ οσα δεν ξέρουμε ότι θέλουμε.

(κ μόνο ο τίτλος του μπλογκ σου, πάντως, μου δίνει κουράγιο )